''Για την Ελλάδα ρε γαμώτο''

      Του χρόνου  κλείνουν 20 χρόνια από τότε που ένα κορίτσι, η Βούλα Πατουλίδου, άρθρωσε 5 λέξεις που έμειναν στη μνήμη μας και έγιναν σύνθημα στο στόμα πολλών.
      Μέσα σε 5 λέξεις συμπύκνωσε όλες τις προσδοκίες, τις ελπίδες και τους καημούς ενός ολόκληρου λαού.
      Σήμερα, 20 χρόνια μετά, η φράση αυτή είναι επίκαιρη, όσο ποτέ άλλοτε. Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα απαιτεί αφύπνιση και συστράτευση όλων των πολιτών και πολιτικών δυνάμεων. Πρέπει να αρθούν όλοι στο ύψος των περιστάσεων και να αφήσουν τα όποια μικροσυμφέροντα καθορίζουν την πορεία τους. ''Οι καιροί ου  μενετοί'' έλεγαν οι αρχαίοι. Είναι απαράδεκτα αυτά που συμβαίνουν σε κάθε τομέα.
     Κάποιοι άνδρες του Σ.Δ.Ο.Ε. αντί να τιμωρούν τους αισχροκερδούντες και φοροδιαφεύγοντες, συλλαμβάνονται χρηματιζόμενοι. 
     Κάποιοι πολιτικοί, αντί να εφαρμόζουν τα μέτρα που έχουν αποφασισθεί και απαιτούνται, δολιχοδρομούν σκεπτόμενοι το πολιτικό  τους μέλλον και όχι το μέλλον της Ελλάδας. 
     Κάποιοι εργατοπατέρες νομίζουν ότι αυτοί κυβερνούν και όχι η εκλεγείσα κυβέρνηση και θέλουν να επιβάλουν τη δική τους άποψη βάζοντας προσκόμματα στην πολιτική που θέλει να εφαρμόσει η εκλεγείσα κυβέρνηση. Για 30 χρόνια τους έζησα και κατάλαβα ότι το μόνο που τους  ενδιαφέρει δεν είναι το συμφέρον των εργαζομένων ή της Ελλάδας, αλλά η προσωπική τους ''αγωνιστική '' προβολή για να εξασφαλίσουν ένα βουλευτικό έδρανο ή και μια υπουργική καρέκλα.
    Κάποιοι που θέλουν  να αυτοονομάζονται ''αθλητικοί παράγοντες'' βιαιοπραγούν κατά του ελληνικού αθλητισμού ( ποδοσφαίρου, καλαθοσφαίρισης κλπ).
    Κάποιοι ανεγκέφαλοι που θέλουν να ονομάζονται φίλαθλοι προκαλούν όλες αυτές τις αθλιότητες στα γήπεδα, ενώ η πολιτική και αθλητική ηγεσία ή κάνουν τα στραβά μάτια, αν δεν την υποθάλπουν, ή διστάζουν να εφαρμόσουν τους νόμους ή να επιβάλουν αυστηρές ποινές ( διακοπή αγώνων, αφαίρεση βαθμών κλπ).
    Κάποιοι ''υπάλληλοι'' δεν εκτελούν ενσυνειδήτως τα καθήκοντά τους προχωρώντας  σε λευκή απεργία (δουλεύουμε αλλά με τους ρυθμούς που εμείς θέλουμε).
    Κάποιοι ασυνείδητοι ιδιοκτήτες νοικιάζουν τα διαμερίσματά τους με το κεφάλι, εκμεταλλευόμενοι την αθλιότητα των μεταναστών, νομίμων ή παράνομων, αδιαφορώντας για τους άλλους συγκατοικούντες στην πολυκατοικία και κλέβοντας το κράτος αποκρύπτοντας εισοδήματα. (Αλήθεια δεν μπορεί η πολιτεία να θεσπίσει διάταξη ώστε οι διαχειριστές με τη βοήθεια της αστυνομίας να γνωρίζουν ποιοι και πόσοι διαμένουν σε κάθε διαμέρισμα, αν έχουν άδεια παραμονής κλπ;)  
    Κάποιοι ελεύθεροι επαγγελματίες, επιχειρηματίες, επιστήμονες φροντίζουν να διασφαλίζουν τα ''κλεμμένα'' χρήματά τους στο εξωτερικό (αν ήταν νόμιμα και φορολογημένα, γιατί να τα βγάλουν στο εξωτερικό;)
     Κάποιοι αριστεροί, αναρχικοί κλπ., κατηγορούν άλλους για φασισμό αλλά οι ίδιοι συμπεριφέρονται με ακραίο φασιστικό τρόπο. ( Αλήθεια, γιατί συμμετέχουν σε πορείες  με ρόπαλα, σφυριά, μολότοφ; ΄Έτσι δεν συμπεριφέρονταν  και οι φασίστες του  Μουσολίνι;)
      Κάποιοι αστυνομικοί κάνουν κατάχρηση εξουσίας προβαίνοντας σε απάνθρωπες πράξεις ( Γιατί να κτυπούν τον πεσμένο διαδηλωτή  με τέτοια αγριότητα; Δεν μπορούν να τον συλλάβουν και να του φορέσουν χειροπέδες;)
     Κάποιοι κλεπταποδόχοι δέχονται και εξαγοράζουν ό,τι τους προσφέρουν οι κλέπτες, αντί να καταγγέλλουν ειδοποιώντας την αστυνομία για σύλληψη των κλεπτών.
     Είναι μερικές περιπτώσεις που κάνουν επίκαιρη τη φράση της Βούλας (υπάρχουν και πολλές άλλες).
     Δεν πρέπει λοιπόν όλοι να ξεσηκωθούμε, όχι  παίρνοντας τους δρόμους, αλλά κάνοντας αυτό που πρέπει ''για την Ελλάδα ρε γαμώτο'';

''Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΞΕΝΟΙ''

   Tις τελευταίες  μέρες ζούμε έντονα μια αντιπαράθεση και μεταξύ των κομμάτων και μεταξύ Ελλάδας και ξένων με αφορμή την παρέμβαση-σύσταση των εκπροσώπων της τρόϊκας για το πώς η Ελλάδα θα μειώσει το χρέος (πώληση δημόσιας περιουσίας αξίας 50 δισ ευρώ).
   Η παρέμβαση των ξένων στα ελληνικά πράγματα δεν είναι κάτι καινούργιο. Ανέκαθεν οι Δυνάμεις έκαναν παρεμβάσεις με σκοπό να διασφαλίσουν ή να προωθήσουν τα συμφέροντά τους και όχι ''αγαθή προαιρέσει''. Δυστυχώς οι Ελληνικές κυβερνήσεις,  αδύναμες ή εξαρτημένες γίνονταν υποχείριο αυτών των παρεμβάσεων.
   Ασφαλώς,  όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα ο κόσμος, κανένας δεν μπορεί να ζήσει μόνος του. Έχει ανάγκη τους ξένους είτε για παροχή βοήθειας οποιουδήποτε είδους,  είτε για εξασφάλιση δανείων. Όμως το να συμπεριφέρεσαι ως υποτελής παρακαλώντας τους ξένους διαφέρει από μια αξιοπρεπή πολιτική.
  Φαίνεται ότι οι πολιτικοί μας αγνοούν  ή δε θέλουν να θυμούνται νουθεσίες παλαιοτέρων. Στην ''Ελληνική Νομαρχία'' του Ανωνύμου του Έλληνος, ο Ανώνυμος, στις παραμονές της Ελληνικής Επανάστασης, το 1805, γράφει:
''Ίσως, ω Έλληνες, προσμένετε να σας δώσει την ελευθερία κανένας από τους αλλογενείς δυνάστας; Ως πότε θα πλανώμεθα τόσον αστοχάστως;  Ποιος ανγοεί ότι ο κύριος στοχασμός των αλλογενών είναι  το να προσπαθήσουν να κάνουν το ίδιο των όφελος με την ζημίαν των άλλων;''
   Ο Ιω. Φιλήμονας ιστοριογράφος και αγωνιστής  του 1821 που είδε, άκουσε και έζησε πολλά και κατάλαβε πού οφείλονται οι κατά καιρούς συμφορές που βρίσκουν το Έθνος γράφει:
''Ευεργετήσατε όταν και όσον δύνασθε τους αλλοεθνείς, αλλά προσέχετε την πολιτικήν αυτών προς ημάς ως τον όφιν, ο οποίος θέλει να σας εκβάλει έξω του παραδείσου για να σας βλέπει πεινώντας και διψώντας και γυμνιτεύοντας και ούτω να χορτάσει η κακία αυτού''. Αλήθεια, πόσο επίκαιρα είναι τα λόγια αυτά του Φιλήμονα σήμερα!!!
   Αλλά και λίγα χρόνια πιο πριν ο μεγάλος Ευρωπαίος ηγέτης, που τόση ανάγκη είχε σήμερα η Ευρώπη από έναν  τέτοιο ηγέτη, ο Καρ. Ντε Γκωλ άφησε μια παρακαταθήκη για τους πολιτικούς: ''Στα κράτη δεν υπάρχουν φιλίες, υπάρχουν συμφέροντα''.
     Τέτοιες γνώμες πρέπει να έχουν σήμερα υπόψη οι πολιτικοί μας και να χαράξουν συναινώντας μια εθνική στρατηγική συνεργαζόμενοι και όχι ''υποκύπτοντες'' στις ξένες δυνάμες.

''O ΚΛΕΨΑΣ ΤΟΥ ΚΛΕΨΑΝΤΟΣ''

     
    Το 2010 έφυγε αφήνοντας πίσω μια βαριά σκιά, φτώχεια, δυσαρέσκεια, αγωνία. Τι θα μπορούσε κανείς να περιμένει για το νέο έτος; Ακούμε πολλά λόγια, ελπίδες, αλλά τα πράγματα φαίνεται να είναι δύσκολα.
     Εκείνο πάντως που αναδεικνύεται και προβάλλεται είναι το ''μεγάλο φαγοπότι'' σε βάρος  του δημοσίου, σε βάρος του λαού. Και τελικά σκέφτομαι μήπως οι πιο αθώοι είναι οι πολιτικοί; Ασφαλώς κάποιοι απ' αυτούς έβαλαν το χέρι στο μέλι, πήραν μίζες, είτε για οπλικά συστήματα, είτε για ανάθεση έργων, είτε......είτε......
     Μήπως ο πολύς Πάγκαλος λέει  αλήθειες; Μήπως πράγματι η λαϊκή θυμοσοφία ''φωνάζει ο κλέφτης'' ισχύει απόλυτα; Μήπως εκείνοι που φωνάζουν, είτε ανώνυμοι  πολίτες είναι είτε, κυρίως, δημοσιογράφοι φωνάζουν για να κρύψουν δικά τους ανομήματα;
     Τι βγαίνει συνέχεια στην επιφάνεια;
--Κλέβουν οι γιατροί ( όλοι το ξέρουμε)
--Κλέβουν οι δικηγόροι (δηλώνουν εισόδημα κάτω του αφορολόγητου και έχουν ενοίκια 10 και 15 χιλιάδες ευρώ ετησίως)
--Κλέβουν οι φαρμακέμποροι ( υπερτιμολογήσεις)
--Κλέβουν οι καθηγητές (ιδιαίτερα)
--Κλέβουν οι έμποροι ( αποδείξεις,  μη απόδοση Φ.Π.Α)
--Κλέβουν οι ελεύθεροι Επαγγελματίες ( ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί κλπ)
--Κλέβουν οι βενζινοπώλες
--Κλέβουν.........κλέβουν.............
Τελικά πώς θα προστατευτούμε από τους κλέφτες;
     Μήπως χρειάζεται μια πραγματική αλλαγή, ''επανάσταση'' για να βγούμε τελικά από το τέλμα;
     Μ' αυτά τα λόγια του νου και της καρδιάς αφήνω κι εγώ πίσω το 2010 και υποδέχομαι με ελπίδα και .............ανείπωτη χαρά το 2011.
           Καλή χρονιά σε όλους!

Φταίνε μόνο οι πολιτικοί;;

    
Δεν μπορεί παρά δυσάρεστες σκέψεις να δημιουργήθηκαν στους περισσότερους Έλληνες από τα χθεσινά θλιβερά επεισόδια στην Αθήνα και συγκεκριμένα από την επίθεση κατά του Κωστή Χατζηδάκη. Βέβαια υπάρχουν και κάποιοι που με αφροσύνη είπαν:'' Καλά του κάνανε'' ξεχνώντας ότι, αν οι πολιτικοί φταίνε για την κατάσταση της χώρας, πολιτικοί πάλι θα είναι αυτοί που θα δώσουν και λύση.
    Και ας έλθω στο προκείμενο. Ποιοι ήταν αυτοί που σήκωσαν το χέρι και χτυπούσαν από πίσω τον κατά τα άλλα συμπαθή, ήπιο και άμεμπτο Κ.Χατζηδάκη;
Μήπως ήταν από τους εργαζόμενους στην πρώην Ολυμπιακή, ή κάποια ΔΕΚΟ με τους παχυλούς μισθούς;;;  Και γιατί να φταίνε μόνο οι πολιτικοί, όταν μεγάλωναν τα ελλείμματα και δανειζόταν έτσι η χώρα και να μη φταίμε και άλλοι και ιδίως εργαζόμενοι στις ελλειμματικές  ΔΕΚΟ;  Γιατί ανέχονταν και πίεζαν τους πολιτικούς να τους διορίσουν ή να διορίσουν το παιδί τους σε κάποια ΔΕΚΟ;
Γιατί τα συνδικάτα τους πίεζαν για αυξήσεις μισθών με τη μέθοδο των επιδομάτων και έτσι τσέπωσαν μισθούς που άλλοι εργαζόμενοι στο δημόσιο δεν είδαν ποτέ;  (Εκπαιδευτικός με 35 χρόνια υπηρεσία στο δημόσιο, η φορολογική του δήλωση δεν ξεπερνά τις 26.000 ευρώ ετησίως!!!)
    Φταίνε βέβαια οι πολιτικοί που  ακολουθούσαν τέτοια πολιτική, αλλά φταίμε και οι πολίτες που θέλαμε να ''βολευτούμε'' ή θέλαμε να μη δηλώνουμε όλα τα
εισοδήματά μας και τώρα που ήρθαν τα δύσκολα  και περικόπτονται προνόμια και
απολαβές  διαμαρτυρόμαστε και ξεσπάμε κατά των πολιτικών.
    Στη Δημοκρατία ο πολιτικός λογοδοτεί στο λαό για τις πράξεις του και τις παραλείψεις του και, εάν ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών παραγράφει τυχόν εγκλήματά τους, αυτά δεν παραγράφονται στη συνείδηση του λαού. Εάν βέβαια αποδεδειγμένα κάποιος έκλεψε, έβαλε στην τσέπη λεφτά, ασφαλώς αυτός δεν έχει μόνο πολιτικές αλλά  και ποινικές ευθύνες.

H ΑΠΟΧΗ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Πρώτιστο καθήκον του σωστού πολίτη είναι η συμμετοχή στα κοινά,η συμμετοχή του στις πολιτικές διεργασίες,στις εκλογές, κάθε φορά που η εξουσία επανέρχεται σ' αυτόν. Η μη συμμετοχή του οδηγεί σ' αυτό που γράφει ο Πλάτων σε μια επιστολή του ''...συμβαίνει καταλιμπάνειν (εγκαταλείπειν) χώραν φαύλοις ανθρώποις''. Για να μη συμβεί αυτό πρέπει ο πολίτης να συμμετέχει και να επιλέγει με την ψήφο του τους πράγματι ικανούς, εκλεκτούς, τους άριστους κατά τον Πλάτωνα.
Τι συνέβη λοιπόν στις χθεσινές αυτοδιοικητικές εκλογές; Γιατί όλα τα κόμματα εμφανίζονται σαν νικητές; Γιατί αυτό το πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα ποσοστό αποχής; Και κυρίως, γιατί δεν ενισχύθηκαν τα μικρότερα κόμματα; Γιατί παρερμηνεύουν τα αποτέλεσμα των εκλογών και την αποχή;
Κατά την άποψή μου, το μεγάλο ποσοστό αποχής έχει την ερμηνεία του. Οι πολίτες θέλησαν να τιμωρήσουν, να αφυπνίσουν, να συνεφέρουν, να συνετίσουν τα δυο μεγάλα κόμματα. Δεν βλέπουν λύση, και δεν εμπιστεύονται τα μικρά κόμματα, δεν βλέπουν κάποιο από αυτά να αποτελεί την τρίτη εναλλακτική λύση.Κανένα από αυτά τα κόμματα δεν αύξησε τον αριθμό των ψηφοφόρων του, που λογικά θα περίμενε κανείς. ( Μόνο το Κ.Κ.Ε.πήρε μικρό αριθμό ψήφων παραπάνω). Μπορεί να αύξησαν κατά τι τα ποσοστά τους, αλλά αυτό δε λέει τίποτε. Άλλωστε το μέτρημα με βάση τα ποσοστά είναι εσφαλμένο. Η αλήθεια δεν πρέπει να μετριέται με τα ποσοστά, αλλά με βάση τον αριθμό των ψήφων και πάλι με επιφύλαξη, γιατί στις αυτοδιοικητικές εκλογές υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες, όπως φιλίες, συγγένειες κλπ.
Ας ελπίσουμε ότι τα δυο κόμματα  εξουσίας θα ερμηνεύσουν σωστά την αποχή και δε θα επιτρέψουν με την πολιτική τους να επαναληφθεί,  κυρίως σε βουλευτικές εκλογές. Αλλά και οι πολίτες θα συνειδητοποιήσουν το χρέος τους απέναντι στη δημοκρατία.

To '' έγκλημα'' του Γ.Παπανδρέου

Το ''κόλπο'' του κ.Παπανδρέου να εκβιάσει εκλογές αλλοιώνοντας έτσι την πολιτική συνείδηση του εκλογικού σώματος ,είναι η μεγαλύτερη πολιτική αποσταθεροποίηση με την οποία απειλείται η χώρα στη σύγχρονη ιστορία της.
Η αντιπολίτευση , μείζονα και ελάσσονα, αλλά και οι αντάρτες υποψήφιοι από το ΠΑΣΟΚ προέβαλλαν το αίτημα ο λαός να εκφράσει την ''αντιμνημονιακή'' του θέση.
Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί μήνυμα προς την κυβέρνηση ότι έχασε την πολύ πρόσφατη λαϊκή ετυμηγορία, στην περίπτωση που κάποιοι υποψήφιοί της αποδοκιμαστούν .
Και γιατί αυτή η αποδοκιμασία να μην οφείλεται στο ότι οι ανθυποψήφιοί τους είναι περισσότερο άξιοι; Άλλωστε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός στο γνωστό διακαναλικό μονόλογο εξήρε την αξιοπιστία όλων των υποψηφίων για τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Και γιατί στερεί από το λαό το δικαίωμα να εκλέξει ελεύθερα τους άξιους για την τοπική κοινωνία;;
Έτσι ο κ.Παπανδρέου, έβαλε τη χώρα σε μια άνευ προηγουμένου περιπέτεια.
Ο ίδιος ναρκοθέτησε την πορεία προς την έξοδο από την κρίση,αφού εκείνο που χρειάζεται πάνω από όλα αυτή τη στιγμή η χώρα είναι μια σταθερή κυβέρνηση.
Ο ίδιος αποδυνάμωσε την κυβέρνησή του τη στιγμή που κανένα κόμμα δεν ζητάει εκλογές.
Οι συνέπειες είναι ήδη απτές. Τα επιτόκια -spreads- ενώ είχαν αρχίσει να αποκλιμακώνονται πήραν και πάλι ανοδική πορεία.
Η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος στην οποία εισέρχεται η Ελλάδα είναι ό,τι χειρότερο για την οικονομία.
Θα συμβεί ότι και το 2009 μετά τις Ευρωεκλογές που το εκβιαστικό αίτημα της τότε αντιπολίτευσης για εκλογές έκανε αναποφασιστική την τότε κυβέρνηση.
Και τότε γιατί αυτό το δίλημμα;;;
Γιατί στο ουσιαστικό αίτημα της αντιπολίτευσης να αλλάξει η χώρα τώρα πολιτική, να ακολουθήσει αναπτυξιακή πολιτική για να ανασάνει και η αγορά αντέταξε το αίτημα εμπιστοσύνης προς την κυβέρνησή του;
Και τι θα πει την επομένη των εκλογών ,όταν δεν πάει σε εκλογές , αν χάσει, αφού το βέβαιο είναι ότι η Τρόικα δε θα του επιτρέψει να προχωρήσει σε εκλογές;;;
Δεν θα φανεί ότι είναι αναξιόπιστος ;;;
Κατά την άποψή μου δύο τινά συμβαίνουν:
Ή θέλει να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ ή θέλει να απεμπλακεί από την πολιτική κατάσταση.
Σ' αυτήν την περίπτωση θα είναι πραγματικό ''λάκισμα'', με το οποίο άκριτα και λαϊκίστικα κατηγορεί τον προηγούμενο πρωθυπουργό.

H Δίκη των ''5''!

Μετά από 88 χρόνια, ο ΄Αρειος Πάγος, ύστερα από αίτηση του εγγονού ενός από τους 6 εκτελεσθέντες στο Γουδί,ουσιαστικά προχώρησε στην αθώωσή τους.
Συνειρμικά η ''δίκη των 6'', με παραπέμπει σε μια άλλη ενδεχόμενη ''δίκη των 5'' για το ''σκάνδαλο'' του Βατοπεδίου.
Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι η δίκη των 6 εξυπηρετούσε πολιτικές σκοπιμότητες.
Ήταν μια δύσκολη περίοδος, ο στρατός είχε επιστρέψει καταρρακωμένος, ο λαός ήταν εξοργισμένος και οι χιλιάδες πρόσφυγες εξαντλημένοι και αγανακτησμένοι.
Όλοι ζητούσαν ''αιματηρή κάθαρση '' για να αποφευχθούν άλλες ριζικότερες αλλαγές, όπως ανατροπή της μοναρχίας.
Έτσι με ένα κατηγορητήριο ουσιαστικά και τυπικά αβάσιμο ( κατά τον ιστορικό Βώρο που δεν φημίζεται και για τις δεξιές του τάσεις), αφού δεν αποδείχθηκε κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας ο δόλος των κατηγορουμένων( που ήταν 8, αλλά οι 6 καταδικάστηκαν σε θάνατο), το δικαστήριο προχώρησε στην εκτέλεση , παρά την αντίδραση του Βενιζέλου, για να ικανοποιηθεί το κοινό αίσθημα που ζητούσε ''κάθαρση''.
Και ας έρθουμε στο σήμερα. Η χώρα μας περνάει μια δεινή οικονομική κρίση , χρήματα  κατασπαταλήθηκαν ή χάθηκαν ( θυμηθείτε το σύνθημα ''πού πήγαν τα λεφτά'' και μετά το αντιφατικό ''λεφτά υπάρχουν'' με το οποίο σύνθημα κερδίθηκαν οι εκλογές) ή ''όλοι τα φάγαμε '' κατά τον Πάγκαλο ( ειρήσθω εν παρόδω ότι ο παππούς του, Θ Πάγκαλος , μετέπειτα δικτάτορας, έκανε την προανάκριση κατά των 6 και απήγγειλε την κατηγορία της ''εσχάτης προδοσίας'').
Όπως και τότε, έτσι και τώρα ο λαός διερωτάται :
''Καλά ,δεν θα πάει κάποιος φυλακή'';
Διερωτώμαι και εγώ , μήπως η ενδεχόμενη παραπομπή των 5 του Βατοπεδίου εξυπηρετεί πολιτική σκοπιμότητα;
Γιατί από ό,τι ακούμε, δεν φαίνεται να έχουν ''φάει λεφτά''.
''Έβλαψαν το δημόσιο '', λένε.
''Έχασε το δημόσιο χρήματα, ''πολλά ή λίγα δεν έχει αποφασισθεί ακόμα.
Μήπως αναζητούμε εξιλαστήρια θύματα για αμαρτίες άλλων  και ρίχνουμε στάχτη έτσι στα μάτια του λαού;;;
Μήπως θα περιμένουμε κάποια χρόνια για να αποδειχθεί η πλάνη του δικαστηρίου και να απαλλαγούν οι ''5'';;
Μα τότε θα είναι αργά, γιατί συνειδήσεις θα έχουν ποδοπατηθεί, πολιτικές καριέρες θα έχουν τελειώσει άδοξα.
Και κάτι άλλο ακόμη.
Ζημιώθηκε το δημόσιο, μας λένε από το πρωί μέχρι το βράδυ στα τηλεοπτικά κανάλια.
Διερωτώμαι εγώ, ως απλός πολίτης.
Τόσες καταπατήσεις δημόσιας γης έγιναν και γίνονται. Βίλες κτίσθηκαν. Άρα τους ξέρουμε. Διώχθηκε κάποιος γι αυτές τις καταπατήσεις ή εδώ δεν έχασε το δημόσιο;;
Το τελευταίο με την περίφημη ''περαίωση'' χάνει λεφτά το δημόσιο ή όχι;;
Και ποιος θα πληρώσει γι αυτήν την ''απιστία κατά του δημοσίου'';;;