Μαθηματική φόρμουλα για την αντοχή στον Μαραθώνιο!!

Ο Μαραθώνιος πάντα προκαλούσε τον θαυμασμό μας...............
Οι ευκαιρίες να θαυμάσουμε τους μαραθωνοδρόμους δεν είναι μόνο μια παγκόσμια διοργάνωση , ούτε μια Ολυμπιάδα...............
Πολλές διοργανώσεις λαμβάνουν χώρα στον κόσμο, στα πλαίσια επετείων ,ώστε να εξασκείται ο αθλητής σε πραγματικό χώρο και χρόνο....
Μια τέτοια διοργάνωση είναι και αυτή της Αθήνας....
Εθελοντές αθλητές θα λάβουν μέρος στον αγώνα και οι διοργανωτές προσκάλεσαν και τρανταχτά ονόματα του διεθνούς αθλητισμού για να συμμετάσχουν...
 O αριθμός των εθελοντών αποτελεί ρεκόρ στην ιστορία του Κλασικού Μαραθώνιου και αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το 10% προέρχεται από χώρες του εξωτερικού. Η συντριπτική πλειοψηφία των εθελοντών είναι γυναίκες σε ποσοστό 65%, ενώ το 40% είναι άτομα ηλικίας από 18 έως 30 ετών.

Ο 28ος Κλασικός Μαραθώνιος της Αθήνας θα διεξαχθεί την Κυριακή 31 Οκτωβρίου.
 ...............................
Ξέρουμε ότι ο Μαραθώνιος είναι αγώνισμα αντοχής......
Έχουμε θαυμάσει σε πολλές Ολυμπιάδες αγωνιστές -αθλητές!
Έχουμε συγκινηθεί από άλλες προσπάθειες ,που κατόρθωσαν σερνόμενοι να τερματίσουν....Έχουμε δει αθλητές να σταματούν γιατί οι δυνάμεις τους τους εγκατέλειψαν!
Τι είναι αυτό που κάνει τον αθλητή να αντέχει τόσο πολύ;;;
Είναι μόνο η άσκηση ως εξάσκηση;;;
Χρόνια προπόνησης έχει αποδειχθεί ότι δεν επαρκούν για να  τερματίσει ένας αθλητής...
Το μυστικό του τερματισμού όμως ............βρέθηκε!!!!!!
Η νέα έρευνα από τον Μπένζαμιν Ράποπορτ, της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του τμήματος Επιστημών Υγείας και Τεχνολογίας του πανεπιστημίου ΜΙΤ ,  υπολόγισε μια νέα μαθηματική φόρμουλα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό μαθηματικής βιολογίας «PLoS Computational Biology», που επιτρέπει σε κάθε δρομέα να υπολογίσει με ακρίβεια πόσες θερμίδες από υδατάνθρακες πρέπει να έχει πάρει εκ των προτέρων για να διαθέτει αρκετό απόθεμα, ώστε να μπορέσει να παραμείνει στην κούρσα και να μην αναγκαστεί να την εγκαταλείψει.
Βέβαια ,οι αθλητές εφοδιάζονται με υγρά σε όλον το δρόμο...Αλλά ,σύμφωνα πάντα με την έρευνα, το ήπαρ έχει τη δυνατότητα να αποθηκεύσει περισσότερους υδατάνθρακες που ο αθλητής θα υπολογίσες το ''πόσες;'' με το μαθηματικό τύπο.

Περίπου το 40% των μαραθωνοδρόμων «πέφτουν πάνω σε ένα τοίχο», εκτιμά ο Ράποπορτ, ο οποίος ο ίδιος έχει τρέξει 18 Μαραθώνιους και έχει άμεση πείρα των προβλημάτων της απαιτητικής κούρσας. Όπως αναφέρει, σε αυτές τις περιπτώσεις, που συχνά οδηγούν στην αδυναμία συνέχισης, ο αθλητής έχει «κάψει» όλους τους υδατάνθρακές του, που είναι αποθηκευμένοι στο ήπαρ και τους μυς του, με συνέπεια να υποχρεώνεται να επιβραδύνει δραματικά, καθώς ο οργανισμός του αρχίζει πλέον να «καίει» το διαθέσιμο λίπος του.

Τι είναι αυτός ο ''τοίχος'' που ''συναντούν '' οι αθλητές που χάνουν τις δυνάμεις τους;;;

«Νιώθεις σαν να μην μπορείς να προχωρήσεις πια. Η θέλησή σου δεν σε υπακούει και δεν είσαι πλέον σε θέση να τρέξεις πιο γρήγορα», δήλωσε. Πολλοί μάλιστα μαραθωνοδρόμοι πιστεύουν ότι αυτό το αίσθημα είναι αναπόφευκτο, κάποια στιγμή, σε μια τόσο μεγάλη διαδρομή όπως ο Μαραθώνιος, όμως ο Ράποπορτ υποστηρίζει ότι το μυστικό της αντοχής κρύβεται στην «φόρμουλά» που ανακάλυψε

Αρκεί λοιπόν, κάποιος να υπολογίσει τρία πράγματα:

το βάρος του

το χρόνο που θέλει περίπου να κάνει μέχρι τον τερματισμό

και την μέγιστη ικανότητά του για λήψη οξυγόνου από τους πνεύμονές του (ονομάζεται VO2max), κάτι που δείχνει την ικανότητα του για αερόβια άσκηση.

Η τελευταία αυτή παράμετρος μπορεί να μετρηθεί σε ειδικό μηχάνημα, ενώ μπορεί να υπολογιστεί πιο χονδρικά και λιγότερο επιστημονικά, αν κάποιος διαιρέσει τον μέγιστο αριθμό σφύξεων της καρδιάς τους (σε συνθήκες μέγιστου στρες) με τον ρυθμό σφύξεων σε ανάπαυση και να πολλαπλασιάσει μετά το αποτέλεσμα με το 15. Μια χονδρική εκτίμηση για τον μέγιστο αριθμό σφύξεων γίνεται αν αφαιρέσει κανείς την ηλικία του σε έτη από τον αριθμό των 220 σφύξεων το λεπτό.

Ο συνδυασμός του βάρους, του επιθυμητού χρόνου της διαδρομής και της αεροβικής ικανότητας -μέσα από μια μαθηματική φόρμουλα- δίνει ένα αριθμό που δείχνει στους δρομείς πόσες έξτρα θερμίδες από υδατάνθρακες θα πρέπει να πάρουν πριν τρέξουν.

Ο αμερικανός ερευνητής έχει μάλιστα δημιουργήσει ένα online «εργαλείο» υπολογισμού, που μπορεί να βοηθήσει τους υποψήφιους μαραθωνοδρόμους να κάνουν τους σχετικούς υπολογισμούς, στη διεύθυνση hhtp://endurancecalculator.com. πηγή

 

Γρηγόριος Ξενόπουλος............ο άνθρωπος που αγαπούσε τα παιδιά!

Ήταν ένας Μεγάλος των γραμμάτων , ένας από τους σημαντικότερους πεζογράφους της γενιάς του 1880, της γενιάς του!

Δημοσίευσε πάνω από 80 μυθιστορήματα σε εφημερίδες και αυτοτελείς εκδόσεις...πληθώρα διηγημάτων και κριτικών μελετών , έγραψε ουκ ολίγα θεατρικά έργα -- σε καιρούς δύσκολους --και ζούσε αποκλειστικά από τη δουλειά του....

Μια δημιουργική εφυία που ήξερε να ψυχαγωγεί τον αναγνώστη και να αναπαριστά με ζηλευτή άνεση σκηνές από την αστική ζωή ...

Πολλοί  κριτικοί τον κατηγόρησαν ότι κάνει εύκολα παραχωρήσεις στα έργα του ,-- δημοσίευε τότε μυθιστορήματα σε συνέχειες --ικανοποιώντας  τα γούστα των αναγνωστών του και χρησιμοποιεί  ερωτικές προκλητικές σκηνές για να εντυπωσιάζει.....

Κανένας όμως δεν αμφισβήτησε την μυθοπλαστική του ικανότητα !!

Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών λέει ,το 1947 ,λίγο πριν το θάνατό του:

''Έγραψα πολλά και διάφορα από τα δεκαπέντε μου χρόνια ως σήμερα ,που κλείνω τα ογδόντα. Με είπαν πατέρα του Νεοελληνικού  Μυθιστορήματος  και δημιουργό του Νεοελληνικού Θεάτρου. Αλλά για τίποτα δεν καυχιέμαι περισσότερο ,παρά για την εργασία μου στην ''Διάπλαση των Παίδων'' ''.

Η ''Διάπλαση των Παίδων'' ήταν ένα περιοδικό που ο εκδότης του αναθέτει την αρχισυνταξία στον Γ. Ξενόπουλο ,το 1896 και αφορά τα παιδιά!

Αυτή είναι  η αφορμή για τον Ξενόπουλο ,που για 5 δεκαετίες ,προσπάθησε να δημιουργήσει μια λογοτεχνική γλώσσα για τα παιδιά, που θα άγγιζε τις καρδιές τους ώστε να μαθαίνουν διασκεδάζοντας.

Μερόνυχτα δούλευε για να παραδίδει εκλαϊκευτικές μελέτες ,παραμύθια, σχόλια ,διηγήματα που θα τραβούσαν το ενδιαφέρον των παιδιών.

Παράλληλα κρατά και τη στήλη αλληλογραφίας του περιοδικού ,που απαντούσε ο ίδιος στους μικρούς του αναγνώστες , καθοδηγώντας τους και βεβαίως γοητεύοντάς τους.!

Η έμφυτη παιδαγωγική ικανότητα του λογοτέχνη δεν θα αργήσει να φανεί.......Με ιστοριούλες, πρωτότυπους διαγωνισμούς, γρίφους και αινίγματα, ''μικρά μυστικά'' --όλα δικές του ιδέες--δημιούργησε ένα μαγικό κόσμο για τον ανήλικο αναγνώστη.

Στο περιοδικό επίσης παρουσίασε τις ''αθηναϊκές επιστολές'' που τις έγραφε ο ίδιος, και ήταν  χρονογραφήματα παιδικά. Πασίγνωστη  έχει μείνει έως σήμερα  η φράση με την οποία τελείωνε ...''Σας ασπάζομαι .Φαίδων''.

Ο ίδιος είπε για το έργο του στο περιοδικό, που αφορούσε τα παιδιά ........''Προσπάθησα να τους διαλύω τις πλάνες και τις προλήψεις, να τους εμπνέω ευγενικά αισθήματα, να τους εμφυτεύω ορθές ιδέες και να τα πλουτίζω ακόμη και με γνώσεις.  Έπαιρνα ένα επίκαιρο θέμα, συνήθως, ή έπαιρνα αφορμή από διάφορα γεγονότα ή από ερωτήσεις που έκαναν τα ίδια τα παιδιά στο ''Διάπλαση'' για διάφορα ζητήματα και τα πραγματευόμουν με τρόπο να βγαίνει ένα ηθικό δίδαγμα για τα παιδιά.''

Αυτή ακριβώς  η ενασχόλησή του και η προσπάθεια διαμόρφωσης της  προσωπικότητας των ανήλικων αναγνωστών του,δείχνει την μεγάλη προσφορά του στα παιδιά σε μια εποχή που η εκπαίδευση χαρακτηριζόταν από δογματισμό και ψυχρότητα για τους μαθητές.

Παράλληλα συνέχιζε να γράφει μυθιστορήματα και μαζί με τον Παλαμά, Σικελιανό και Καζαντζάκη ίδρυσαν την Εταιρεία Λογοτεχνών , ενώ το  1931 έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών...

Στις 24 Ιανουαρίου του 1951 θα φύγει από τη ζωή ....Στον απολογισμό της ζωής του που έκανε 4 χρόνια νωρίτερα, θα γράψει στο ''Η ζωή μου σαν παραμύθι'' .... ότι κατάφερε  να κάνει ότι ονειρεύτηκε....να γίνει δηλ συγγραφέας -παιδαγωγός, που θα πλάσει μια γλώσσα απλή, λογοτεχνική, για να είναι από όλους κατανοητή ακόμα και από τα παιδιά.

Όπως και έγινε............. 

ΠΗΓΗ

Η ΓΗ ΜΟΥ...........

Είναι αυτός ο πειρασμός που με τρελαίνει
να τρυπώσω στο αστεράκι εκείνο
την πανάκριβη μοκέτα της Μεσογείου να σεργιανίσω.
Ιερή μου κηλίδα από ψηλά να σε λιανίσω.
Τα μάτια να αγκυροβολήσω
στις πούλιες των νησιών σου, τις χρυσοκέντητες.
Χίλια χρόνια κι' άλλα χίλια να βαδίζω
στα δεξιότεχνα, πανάκριβα, πολύχρωμα
στρωσίδια σου.
Τις αγκαλιές της γοητείας των βουνών σου να χαρώ,
που τα πάτησαν πριν τους ανθρώπους οι θεοί.
Στις πολιτείες σου τις μάγισσες
που μόνο την λευτεριά τους λάτρεψαν
να παραδοθώ άνευ όρων,
να πιω όλο το μέλι τους
να μεθύσω... να φεγγαρογεννηθώ.
ΠΕΡΗΦΑΝΑ !!! ΠΕΡΙΦΗΜΑ !!!
δικαίως να νιώσω.
Μινιατούρα εγώ στην αρχοντική στρώση σου που ζω.
                                 Τζένη Λιάππα
      Η ΓΗ ΜΟΥ