Με αφορμή τις επίκαιρες μαθητικές καταλήψεις με πρόσχημα το "Μακεδονικό" θέλω να εκφράσω κάποιες σκέψεις σχετικά με αυτές.
Συνταξιούχος εκπαιδευτικός πια, έζησα από κοντά αυτά τα φαινόμενα. Ήμουν και είμαι αντίθετος γενικά με τις καταλήψεις, δε συμφώνησα ποτέ με αυτές, παρά τις συγκρούσεις με κάποιους από τους μαθητές. Τα αιτήματα των μαθητών στα πρώτα χρόνια των καταλήψεων ήταν γενικά δίκαια σχετιζόμενα με προβλήματα στα σχολεία (θέρμανση, έλλειψη καθηγητών και λοιπά). Αργότερα υπήρχαν και αιτήματα αδικαιολόγητα μέχρι και γελοία (να βγαίνουν στα διαλείμματα έξω από το σχολείο, να επιτρέπεται ο καφές και το τσιγάρο, να είναι ζεστές οι τυρόπιτες και λοιπά). Θυμάμαι το 1981 σε Λύκειο θηλέων στο κέντρο της Αθήνας οι μαθήτριες έκαναν αποχή (δεν είχαν αρχίσει ακόμα οι καταλήψεις) όχι γιατί δεν είχαν καθηγητή, αλλά γιατί ήρθε καθηγητής και έγινε πλέον αλλαγή του προγράμματος. Είχαν βολευτεί και δεν ήθελαν αλλαγή προγράμματος.
Το "φρούτο" των καταλήψεων εμφανίστηκε γύρω στα 1990. Μεταξύ των πρώτων διδαξάντων ο νυν πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας που, όπως είναι γνωστό, έκανε καριέρα "καταληψία" και στο Λύκειο και στο Πολυτεχνείο. Τα αιτήματα ήταν δίκαια μα και γελοία. Κάθε προσπάθεια μεταρρύθμισης στο σχολείο αντιμετωπιζόταν από τους μαθητές με κατάληψη. Είναι γνωστή η αντίδραση στη μεταρρύθμιση του αείμνηστου Αρσένη "κάτσε καλά Γεράσιμε". Τελικά έγιναν κανόνας-μόδα το Νοέμβριο και Δεκέμβριο με διάφορα αιτήματα-προσχήματα. Η βασική επιδίωξη ήταν η διακοπή των μαθημάτων για 8-10 μέρες. Βέβαια ελάχιστα ή και κανένα από τα αιτήματα δεν ικανοποιείτο.
Δήλωσα στην αρχή ότι ήμουν και είμαι κατά των καταλήψεων ως μια αντιδημοκρατική μορφή αγώνα. Γίνονταν βέβαια συνελεύσεις των μαθητών και ψηφοφορία, συνήθως μετά την κατάληψη και με απαίτηση των καθηγητών που βρίσκονταν έξω απο το σχολείο. Άλλοτε γίνονταν και αυθαίρετα. Στο σχολείο που δίδασκα έληξε κατάληψη με απόφαση των μαθητών, αλλά την άλλη μέρα πέντε μαθητές, οι δύο του δεκαπενταμελούς, ξανάκλεισαν τo σχολείο με πρόσχημα ότι, όταν πάρθηκε η απόφαση για λήξη της κατάληψης, αυτοί απουσίαζαν. Πάντα η σιωπηλή πλειοψηφία των μαθητών ήταν κατά, αλλά φοβούνταν να εκφραστούν. Αυτό φαίνεται και από τη συμμετοχή. Σε σύνολο διακοσίων μαθητών περίπου, μέσα στο σχολείο βρίσκονταν 30-40 μαθητές, άλλοι 40-50 βρίσκονταν έξω από το σχολείο με τους καθηγητές και οι υπόλοιποι σπίτι τους. Το βράδυ μέσα στο σχολείο κοιμόντουσαν 4-5 μαθητές.
Φέτος οι καταλήψεις γίνονται με πρόσχημα το "Μακεδονικό". Μπορεί να έχουν δίκιο και οι γονείς και οι μαθητές, κυρίως από τη Μακεδονία, αλλά οι μαθητές πρέπει να αφήσουν το θέμα αυτό στους πολιτικούς.
Το αξιοπερίεργο και αντιφατικό στην όλη υπόθεση είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ που ουσιαστικά δίδαξε τις καταλήψεις και όλες τις υπέθαλψε είναι εναντίον αυτών των καταλήψεων με πρόσχημα ότι είναι φασιστικές και υποκινούνται από την ακροδεξιά. Αν βέβαια υποκινούνταν από την Αριστερά θα ήταν και ωραίες και αποδεκτές. Κάνει βέβαια μεγάλο λάθος να χαρακτηρίζει τους μαθητές φασιστικά στοιχεία και να χαρίζει όλη αυτή τη νεολαία στην ακροδεξιά. Εθελοτυφλεί αγνοώντας τους χιλιάδες μαθητές που διαδηλώνουν και που το μόνο που κάνουν είναι να κρατούν την Ελληνική σημαία (και όχι μαύρες ή κόκκινες) να τραγουδούν το "Μακεδονία ξακουστή" και να ψάλλουν τον Εθνικό Ύμνο. Αν αυτό είναι φασισμός, τότε όλοι εμείς που υψώνουμε την Ελληνική σημαία και αγωνιούμε για τη Μακεδονία είμαστε φασίστες.
Καληνύχτα κ. Τσίπρα.
