Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

''Για την Ελλάδα ρε γαμώτο''


      Του χρόνου  κλείνουν 20 χρόνια από τότε που ένα κορίτσι, η Βούλα Πατουλίδου, άρθρωσε 5 λέξεις που έμειναν στη μνήμη μας και έγιναν σύνθημα στο στόμα πολλών.
      Μέσα σε 5 λέξεις συμπύκνωσε όλες τις προσδοκίες, τις ελπίδες και τους καημούς ενός ολόκληρου λαού.
      Σήμερα, 20 χρόνια μετά, η φράση αυτή είναι επίκαιρη, όσο ποτέ άλλοτε. Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα απαιτεί αφύπνιση και συστράτευση όλων των πολιτών και πολιτικών δυνάμεων. Πρέπει να αρθούν όλοι στο ύψος των περιστάσεων και να αφήσουν τα όποια μικροσυμφέροντα καθορίζουν την πορεία τους. ''Οι καιροί ου  μενετοί'' έλεγαν οι αρχαίοι. Είναι απαράδεκτα αυτά που συμβαίνουν σε κάθε τομέα.
     Κάποιοι άνδρες του Σ.Δ.Ο.Ε. αντί να τιμωρούν τους αισχροκερδούντες και φοροδιαφεύγοντες, συλλαμβάνονται χρηματιζόμενοι. 
     Κάποιοι πολιτικοί, αντί να εφαρμόζουν τα μέτρα που έχουν αποφασισθεί και απαιτούνται, δολιχοδρομούν σκεπτόμενοι το πολιτικό  τους μέλλον και όχι το μέλλον της Ελλάδας. 
     Κάποιοι εργατοπατέρες νομίζουν ότι αυτοί κυβερνούν και όχι η εκλεγείσα κυβέρνηση και θέλουν να επιβάλουν τη δική τους άποψη βάζοντας προσκόμματα στην πολιτική που θέλει να εφαρμόσει η εκλεγείσα κυβέρνηση. Για 30 χρόνια τους έζησα και κατάλαβα ότι το μόνο που τους  ενδιαφέρει δεν είναι το συμφέρον των εργαζομένων ή της Ελλάδας, αλλά η προσωπική τους ''αγωνιστική '' προβολή για να εξασφαλίσουν ένα βουλευτικό έδρανο ή και μια υπουργική καρέκλα.
    Κάποιοι που θέλουν  να αυτοονομάζονται ''αθλητικοί παράγοντες'' βιαιοπραγούν κατά του ελληνικού αθλητισμού ( ποδοσφαίρου, καλαθοσφαίρισης κλπ).
    Κάποιοι ανεγκέφαλοι που θέλουν να ονομάζονται φίλαθλοι προκαλούν όλες αυτές τις αθλιότητες στα γήπεδα, ενώ η πολιτική και αθλητική ηγεσία ή κάνουν τα στραβά μάτια, αν δεν την υποθάλπουν, ή διστάζουν να εφαρμόσουν τους νόμους ή να επιβάλουν αυστηρές ποινές ( διακοπή αγώνων, αφαίρεση βαθμών κλπ).
    Κάποιοι ''υπάλληλοι'' δεν εκτελούν ενσυνειδήτως τα καθήκοντά τους προχωρώντας  σε λευκή απεργία (δουλεύουμε αλλά με τους ρυθμούς που εμείς θέλουμε).
    Κάποιοι ασυνείδητοι ιδιοκτήτες νοικιάζουν τα διαμερίσματά τους με το κεφάλι, εκμεταλλευόμενοι την αθλιότητα των μεταναστών, νομίμων ή παράνομων, αδιαφορώντας για τους άλλους συγκατοικούντες στην πολυκατοικία και κλέβοντας το κράτος αποκρύπτοντας εισοδήματα. (Αλήθεια δεν μπορεί η πολιτεία να θεσπίσει διάταξη ώστε οι διαχειριστές με τη βοήθεια της αστυνομίας να γνωρίζουν ποιοι και πόσοι διαμένουν σε κάθε διαμέρισμα, αν έχουν άδεια παραμονής κλπ;)  
    Κάποιοι ελεύθεροι επαγγελματίες, επιχειρηματίες, επιστήμονες φροντίζουν να διασφαλίζουν τα ''κλεμμένα'' χρήματά τους στο εξωτερικό (αν ήταν νόμιμα και φορολογημένα, γιατί να τα βγάλουν στο εξωτερικό;)
     Κάποιοι αριστεροί, αναρχικοί κλπ., κατηγορούν άλλους για φασισμό αλλά οι ίδιοι συμπεριφέρονται με ακραίο φασιστικό τρόπο. ( Αλήθεια, γιατί συμμετέχουν σε πορείες  με ρόπαλα, σφυριά, μολότοφ; ΄Έτσι δεν συμπεριφέρονταν  και οι φασίστες του  Μουσολίνι;)
      Κάποιοι αστυνομικοί κάνουν κατάχρηση εξουσίας προβαίνοντας σε απάνθρωπες πράξεις ( Γιατί να κτυπούν τον πεσμένο διαδηλωτή  με τέτοια αγριότητα; Δεν μπορούν να τον συλλάβουν και να του φορέσουν χειροπέδες;)
     Κάποιοι κλεπταποδόχοι δέχονται και εξαγοράζουν ό,τι τους προσφέρουν οι κλέπτες, αντί να καταγγέλλουν ειδοποιώντας την αστυνομία για σύλληψη των κλεπτών.
     Είναι μερικές περιπτώσεις που κάνουν επίκαιρη τη φράση της Βούλας (υπάρχουν και πολλές άλλες).
     Δεν πρέπει λοιπόν όλοι να ξεσηκωθούμε, όχι  παίρνοντας τους δρόμους, αλλά κάνοντας αυτό που πρέπει ''για την Ελλάδα ρε γαμώτο'';