''ΤΟ ΞΑΝΘΟ ΓΕΝΟΣ''

      

Με αφορμή την παράνομη και παράλογη επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία και τη στάση κάποιων φιλικά προσκείμενων προς τη Ρωσία,  είτε γιατί, ως αριστεροί, την ταυτίζουν με τη Σοβιετική Ένωση, είτε γιατί ως ορθόδοξοι, αποδέχονται την παραδοσιακή συμπάθεια των Ελλήνων στο πλευρό των ορθοδόξων Ρώσων, καλό είναι, και επ' ευκαιρία της 25ης Μαρτίου 1821, να θυμηθούμε τη στάση της Ρωσίας απέναντι στο ελλ. Έθνος σύντομα και με απλά λόγια.

       Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας ο καταπιεσμένος λαός πίστευε και περίμενε ότι η απελευθέρωση θα έρθει από το ''ξανθόν γένος'', τη Ρωσία. ''Ακόμη τούτη την άνοιξη ραγιάδες-ραγιάδες, ώσπου να 'ρθει ο Μόσκωβος να φέρει το σεφέρι Μοριά και Ρούμελη''.

Ποτέ όμως δεν έφτασε τέτοια βοήθεια, ούτε κατά την προεπαναστατική,  ούτε κατά την επαναστατική και τη μετεπαναστατική περίοδο. Η όποια ανάμειξη της Ρωσίας οφείλεται καθαρά στην εξυπηρέτηση των δικών της συμφερόντων. Επί Μεγ. Αικατερίνης οι Ρωσοτουρκικοί πόλεμοι δημιούργησαν ελπίδες. Η αποστολή των αδελφών Ορλώφ το 1769 με μικρή δύναμη στη Μάνη έγινε για αντιπερισπασμό στην Οθωμ. αυτοκρατορία.

Ξεσηκώθηκαν οι Έλληνες  αλλά το αποτέλεσμα ήταν η εγκατάλειψη των Ελλήνων και η καταστολή του κινήματος από Τουρκοαλβανούς που προκάλεσαν φοβερές σφαγές στην Πελοπόννησο, Το ίδιο έγινε και λίγο αργότερα με τη δράση του Λάμπρου Κατσώνη. Καμιά βοήθεια.

Το μόνο θετικό ήταν ότι στη Ρωσία μπορούσαν να καταφύγουν πολλοί Έλληνες και εκεί να δραστηροποιηθούν είτε στο εμπόριο, είτε στο στρατό, είτε στην πολιτική.

Όταν ξέσπασε η Επανάσταση, η Ρωσία ως μέλος της Ιερής Συμμαχίας, καταδίκασε την  ελλ. Επανάσταση ως πράξη ''ασύνετη και εγκληματική'', παράλληλα επέτρεψε στην Οθωμ. αυτοκρατορία να εισβάλει στη Μολδοβλαχία  και να καταστείλει την Επαν. του Αλ. Υψηλάντη.

Όταν το 1823 η Αγγλία με νέο υπουργό εξωτερικών τον Γ. Κάνιγκ άλλαξε πολιτική στρεφόμενη προς την  Ελλάδα, άρχισε ένας ανταγωνισμός Αγγλίας - Ρωσίας- Γαλλίας  επάνω στο ελληνικό ζήτημα.

Η στάση της Ρωσίας οφείλεται στον ανταγωνισμό με την Αγγλία και όχι σε φιλελληνική στάση.

Κατά την μετεπαναστατική περίοδο η όποια ανάμειξη στο ελλ.ζήτημα οφειλόταν στο γεγονός ότι με τη συνθήκη απελευθέρωσης το 1830 η Ρωσία ήταν μεταξύ των τριών προστάτιδων δυνάμεων.

Στη Μικρασιατική εκστρατεία, η Σοβιετική Ένωση πια, ήρθε σε συμφωνία με τον Κεμάλ παρέχοντάς του άφθονα εφόδια, κάτι που ανάγκασε Αγγλία και Γαλλία, φοβούμενες Σοβιετοποίηση της νέας Τουρκίας, να στραφούν προς τον Κεμάλ και να εγκαταλείψουν τους Έλληνες μόνους στον Μικρασιατικό πόλεμο.

       Μετά το Β' Παγκόσμιο πόλεμο με τη συνθήκη της Γιάλτας το 1945 η Ελλάδα πέρασε στη σφαίρα επιρροής της Αγγλίας, κάτι βέβαια που δεν άρεσε στους Έλληνες κομμουνιστές με αποτέλεσμα να αρχίσει εμφύλιος πόλεμος '46-'49.

Στη σύγχρονη εποχή, κυρίως την περίοδο της οικ. κρίσης, δεν υπήρξε καμιά βοήθεια από τη Ρωσία.  Με δήλωσή του πριν μερικές ημέρες ο Γιώργος Παπανδρέου πρωθυπουργός της Ελλάδας το 2010 αποκάλυψε ότι ζήτησε οικονομική βοήθεια από τη Ρωσία, η οποία την αρνήθηκε.

Το ίδιο έγινε και το 2015 επί ΣΥΡΙΖΑ.

Θυμηθείτε τις ''υποκλίσεις'' του υπουργού Λαφαζάνη στη Μόσχα.

Και πριν από λίγα χρόνια, όταν ο Ερντογάν μετέτρεψε την Αγία Σοφία σε Τζαμί, ενώ όλος ο κόσμος διαμαρτυρήθηκε για την ενέργεια αυτή, η Ρωσία όχι μόνο δεν την καταδίκασε αλλά δήλωσε ότι ''τώρα είναι ωραία, γιατί οι Ρώσοι τουρίστες δε θα πληρώνουν εισιτήριο για να μπουν στην Αγ. Σοφιά''.

Γιατί λοιπόν να είμαστε Ρωσόφιλοι; Τι καλό είδαμε; Ποια βοήθεια ήρθε ποτέ, ποια υποστήριξη των ελλ.θεμάτων υπήρξε από τον ''ορθόδοξο χριστιανό Βλαδίμηρο Πούτιν'';

Ακόμα και τους Έλληνες κομμουνιστές στον εμφύλιο εγκατέλειψαν.

Τα αποτελέσματα της εισβολής στην Ουκρανία δεν τα βλέουμε; Εθελοτυφλούμε; 

''Τυφλοί τα τ'ώτα, τον τε νουν. ,τα τ'όμματά εσμεν;'''