Ανείπωτη χαρά με γέμισε η επίσκεψη στις 28 Δεκεμβρίου 2012 των φίλων μου από την Αθήνα, του Μάκη και της Άννας. Με κάθε τρόπο μου έδειχναν την αγάπη τους, μ΄αγκάλιαζαν, με χάϊδευαν, με φωτογράφιζαν και εγώ με μεγάλη διάθεση τους έλεγα όλα αυτά που είδαν τα μάτια μου στα χίλια περίπου χρόνια της ζωής μου. Είναι τόσα πολλά που ξέχασα ποιος με φύτεψε. Ίσως ο Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος όταν κατέβηκε νικητής στην Αθήνα, πέρασε από το γεμάτο μυστήριο μα και γαλήνη βουνό του Πηλίου και στη Τσαγκαράδα σταμάτησε να ξεκουραστεί.
Πολλές τιμές γνώρισα από τους Κομνηνούς, από την Άννα την Κομνηνή, που συχνά επισκεπτόταν την Τσαγκαράδα για να αναβαπτιστεί στην ηρεμία του Πηλίου και να αφοσιωθεί ήρεμη στην ''Αλεξιάδα'' της.
Στη σκιά μου κοιμ.ηθηκε και ο μαρμαρωμένος βασιλιάς πορευόμενος για την πόλη για να αναλάβει την προστασία της.
Γνώρισα και εχθρούς που με σεβάστηκαν και εγώ πρόθυμα τους αγκάλιασα με τη σκιά μου. Γνώρισα και το Σουλεϊμάν με τη Χουρέμ και τόσους άλλους εχθρούς και φίλους, που κάθισαν στη σκιά μου για να δροσιστούν με τη δροσιά του Πηλίου.
Μα οι μεγάλες μου δόξες ήταν την εποχή την προεπαναστατική. Στη σκιά μου ο Ρήγας ονειρεύτηκε τη Μεγάλη Χάρτα και εμπνεύστηκε το Θούριο, ο Άνθιμος Γαζής σχεδίασε τον τρόπο της πνευματικής αφύπνισης του υπόδουλου γένους.
Πέρασαν και βασιλείς. Τακτικός επισκέπτης μου ήταν ο βασιλιάς Γεώργιος με όλη την οικόγένεια, τον Κων/νο και του άλλους βασιλόπαιδες. Με χαρά τους δρόσιζα με την σκιά μου και κάθονταν μέρες αγναντεύοντας το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου. Πέρασαν και Γερμανοί κατακτητές. Σ'όλους πρόσφερα ανιδιοτελώς τη σκιά μου και τη δροσιά μου.
Σ'όλους είχα κάτι να διηγηθώ απ'όλα όσα έχουν δει τα μάτια μου. Δεν κουράστηκα ποτέ να αγκαλιάζω όσους σέβονταν τα 1000 περίπου χρόνια της ζωής μου. Χάρηκα που καθίσατε και μου κάνατε λίγη παρέα και σας εύχομαι καλή επιστροφή. Να ευχηθείτε και εκ μέρους μου καλή χρονιά σε όλους τους ανθρώπους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου