Αρχίζει η νέα σχολική χρονιά και πάλι άρχισαν οι φωνές και οι μεμψιμοιρίες για τις ελλείψεις και κυρίως για τα σχολικά βιβλία που εφέτος φαίνεται ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Το πρόβλημα αυτό με έκανε να σκεφθώ ορισμένα πράγματα και να τα μοιραστώ μαζί σας. Ίσως κάποιοι να συμφωνήσουν και πολλοί να διαφωνήσουν. Η εμπειρία μου 35 χρόνια στην εκπαίδευση (καθηγητής φιλόλογος) μου επιτρέπει να γίνω λίγο αιρετικός αλλά και να προτείνω κάτι.
Επί 35 χρόνια έβλεπα, κυρίως τον Ιούνιο, την ''κακοποίηση'' των βιβλίων από τους μαθητές. Γινόμασταν μάρτυρες καψίματός τους, σχισίματός τους, εγκατάλειψής τους στα θρανία, στις σκάλες, στους δρόμους έξω από τα σχολεία. Αλλά και στο διάστημα της χρονιάς οι περισσότεροι μαθητές τα έσχιζαν (ίσως να έφταιγε και το κακό δέσιμό τους), τα άφηναν σκόπιμα κάτω από τα θρανία (για να μην τα κουβαλάνε), τα έχαναν. Πολλοί καθηγητές έδιναν σημειώσεις, περιλήψεις στους μαθητές (ίσως έφταιγε και το αναχρονιστικό ή κακοδιατυπωμένο περιεχόμενό τους).
Αρχίζει λοιπόν η σχολική χρονιά χωρίς βιβλία και να τα ''κλάματα'', κυρίως από συνδικαλιστές, τι θα γίνουμε χωρίς βιβλία, πώς θα μάθουν τα παιδιά μας. Χωρίς να πρόσκειμαι στην κυβερνητική παράταξη (για να μην κατηγορηθώ ότι κάνω προπαγάνδα) νομίζω ότι η δωρεάν διανομή των βιβλίων είναι μια από τις μεγαλύτερες σπατάλες. Οι καθηγητές να μη γκρινιάζουν, γιατί γνωρίζουν το πρόβλημα και όλοι μπορούν να δώσουν φωτοτυπίες (αναφέρομαι κυρίως στο Λύκειο). Είναι δυνατόν να μοιράζεται βιβλίο κειμένων Ν.Ελλ.Λογοτεχνίας 400 σελίδων και οι καθηγητές να επιλέγουν 15 κείμενα να διδάξουν; Δεν μπορούν να δώσουν 15 φωτοτυπίες όλο το χρόνο; Και μη μου πει κάποιος ότι ο μαθητής δεν μπορεί έτσι να διαβάσει και κάποια άλλα κείμενα μέσα από το βιβλίο, το οποίο υφίσταται την κακοποίηση που περιέγραψα στην αρχή και που είναι γνωστή σε όλους.
Κάποια βιβλία είναι απαραίτητα (π.χ.Γραμματική, Συντακτικό και μερικά άλλα). Τα άλλα μπορούν να περιμένουν και το μάθημα να γίνεται από φωτοτυπίες. Έτσι ίσως και οι μαθητές καταλάβουν καλύτερα την αξία των βιβλίων.
Και τώρα μια πρόταση για το Υπουργείο Παιδείας.
Τελείωσα το Λύκειο στη 10ετία του 60. Τα βιβλία όποιος είχε τα αγόραζε, όποιος δεν είχε τα δανειζόταν από τη σχολική βιβλιοθήκη. Στο Λύκειο Αρρένων Αργοστολίου υπήρχε δανειστική βιβλιοθήκη. Οι άποροι μαθητές δανειζόμασταν τα βιβλία και στο τέλος της σχ. χρονιάς τα επιστρέφαμε για να τα δανειστούν οι επόμενοι μαθητές της τάξης.
Προτείνω στο Υπ. Παιδείας, λόγω της δυσμενούς οικονομικής κατάστασης, να καταργήσει τη χορήγηση βιβλίων (και να μην προβάλλουμε πάλι τη δήθεν δωρεάν παιδεία, όταν γνωρίζουμε πόσα δίνει κάθε οικογένεια σε φροντιστήρια).
Να εφοδιάσει τα σχολεία με όλα τα βιβλία.Όσοι μαθητές θέλουν θα τα δανείζονται και στο τέλος θα τα επιστρέφουν πεντακάθαρα για να τα δανειστούν οι νέοι μαθητές της τάξης, ενώ όσοι θέλουν θα τα αγοράζουν από το εμπόριο. Άλλωστε είναι γνωστό ότι η τιμή των σχολικών βιβλίων είναι πολύ μικρή.
Έτσι ίσως οι μαθητές μάθουν και να εκτιμούν την αξία των βιβλίων και να τα σέβονται αλλά και το κράτος θα έχει οικονομία ενός σημαντικού χρηματικού ποσού που κάτω από άλλες οικονομικές συνθήκες θα μπορούσε να το διαθέσει σε άλλες ανάγκες των σχολείων. Και μη μας κατηγορήσει κάποιος ότι μαθαίναμε και ξέραμε λιγότερα εμείς οι παλαιότεροι επειδή δεν είχαμε ''δωρεάν παδεία''.
Επί 35 χρόνια έβλεπα, κυρίως τον Ιούνιο, την ''κακοποίηση'' των βιβλίων από τους μαθητές. Γινόμασταν μάρτυρες καψίματός τους, σχισίματός τους, εγκατάλειψής τους στα θρανία, στις σκάλες, στους δρόμους έξω από τα σχολεία. Αλλά και στο διάστημα της χρονιάς οι περισσότεροι μαθητές τα έσχιζαν (ίσως να έφταιγε και το κακό δέσιμό τους), τα άφηναν σκόπιμα κάτω από τα θρανία (για να μην τα κουβαλάνε), τα έχαναν. Πολλοί καθηγητές έδιναν σημειώσεις, περιλήψεις στους μαθητές (ίσως έφταιγε και το αναχρονιστικό ή κακοδιατυπωμένο περιεχόμενό τους).
Αρχίζει λοιπόν η σχολική χρονιά χωρίς βιβλία και να τα ''κλάματα'', κυρίως από συνδικαλιστές, τι θα γίνουμε χωρίς βιβλία, πώς θα μάθουν τα παιδιά μας. Χωρίς να πρόσκειμαι στην κυβερνητική παράταξη (για να μην κατηγορηθώ ότι κάνω προπαγάνδα) νομίζω ότι η δωρεάν διανομή των βιβλίων είναι μια από τις μεγαλύτερες σπατάλες. Οι καθηγητές να μη γκρινιάζουν, γιατί γνωρίζουν το πρόβλημα και όλοι μπορούν να δώσουν φωτοτυπίες (αναφέρομαι κυρίως στο Λύκειο). Είναι δυνατόν να μοιράζεται βιβλίο κειμένων Ν.Ελλ.Λογοτεχνίας 400 σελίδων και οι καθηγητές να επιλέγουν 15 κείμενα να διδάξουν; Δεν μπορούν να δώσουν 15 φωτοτυπίες όλο το χρόνο; Και μη μου πει κάποιος ότι ο μαθητής δεν μπορεί έτσι να διαβάσει και κάποια άλλα κείμενα μέσα από το βιβλίο, το οποίο υφίσταται την κακοποίηση που περιέγραψα στην αρχή και που είναι γνωστή σε όλους.
Κάποια βιβλία είναι απαραίτητα (π.χ.Γραμματική, Συντακτικό και μερικά άλλα). Τα άλλα μπορούν να περιμένουν και το μάθημα να γίνεται από φωτοτυπίες. Έτσι ίσως και οι μαθητές καταλάβουν καλύτερα την αξία των βιβλίων.
Και τώρα μια πρόταση για το Υπουργείο Παιδείας.
Τελείωσα το Λύκειο στη 10ετία του 60. Τα βιβλία όποιος είχε τα αγόραζε, όποιος δεν είχε τα δανειζόταν από τη σχολική βιβλιοθήκη. Στο Λύκειο Αρρένων Αργοστολίου υπήρχε δανειστική βιβλιοθήκη. Οι άποροι μαθητές δανειζόμασταν τα βιβλία και στο τέλος της σχ. χρονιάς τα επιστρέφαμε για να τα δανειστούν οι επόμενοι μαθητές της τάξης.
Προτείνω στο Υπ. Παιδείας, λόγω της δυσμενούς οικονομικής κατάστασης, να καταργήσει τη χορήγηση βιβλίων (και να μην προβάλλουμε πάλι τη δήθεν δωρεάν παιδεία, όταν γνωρίζουμε πόσα δίνει κάθε οικογένεια σε φροντιστήρια).
Να εφοδιάσει τα σχολεία με όλα τα βιβλία.Όσοι μαθητές θέλουν θα τα δανείζονται και στο τέλος θα τα επιστρέφουν πεντακάθαρα για να τα δανειστούν οι νέοι μαθητές της τάξης, ενώ όσοι θέλουν θα τα αγοράζουν από το εμπόριο. Άλλωστε είναι γνωστό ότι η τιμή των σχολικών βιβλίων είναι πολύ μικρή.
Έτσι ίσως οι μαθητές μάθουν και να εκτιμούν την αξία των βιβλίων και να τα σέβονται αλλά και το κράτος θα έχει οικονομία ενός σημαντικού χρηματικού ποσού που κάτω από άλλες οικονομικές συνθήκες θα μπορούσε να το διαθέσει σε άλλες ανάγκες των σχολείων. Και μη μας κατηγορήσει κάποιος ότι μαθαίναμε και ξέραμε λιγότερα εμείς οι παλαιότεροι επειδή δεν είχαμε ''δωρεάν παδεία''.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου