Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2013

Tα τούρκικα έργα στην τηλεόραση



   Όλοι μεγαλώσαμε  με τα κινηματογραφικά έργα της δεκαετίας του '60, του '70.
Ο Σακελλάριος, ο Πρετεντέρης, ο Γιαλαμάς και τόσοι άλλοι υπήρξαν μεγάλοι ''δάσκαλοι''.Και δεν είναι τυχαίο ότι τα έργα τους παίζονται και ξαναπαίζονται γαλουχώντας και τις νεότερες γενιές.
   Αυτόν το διδακτισμό τους δεν το συναντάμε σε νεότερα ή σύγχρονα έργα. Είναι έργα ευκαιριακά, ρηχά, γεμάτα βωμολοχίες, χωρίς σεβασμό στο θεατή, χωρίς ''έλεο'', ''φόβο'', ''κάθαρση''.
   Και τι βλέπουμε στους τηλεοπτικούς σταθμούς; Τούρκικα έργα.
Χωρίς φανατισμούς, μισαλλαδοξίες, ψεύτικους μοντερνισμούς, τα έργα αυτά έχουν πολλούς τηλεθεατές και θαυμαστές.
Είναι έργα με έντονο ηθικοδιδακτικό χαρακτήρα, πολλά λαογραφικά στοιχεία και προπάντων με απόλυτο σεβασμό στον τηλεθεατή. Έργα που σε γεμίζουν συναισθήματα,  χαίρεσαι, λυπάσαι, συμπαθείς και αντιπαθείς ήρωες, νιώθεις τον ''έλεο'' και το ''φόβο'' του Αριστοτέλη και στο τέλος έρχεται η ''κάθαρσις  των τοιούτων παθημάτων''.
Να γιατί δηλώνω με παρρησία και χωρίς μισαλλαδοξία θαυμαστής των τούρκικων έργων.


 

Τρίτη 21 Μαΐου 2013

Το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο

 

Τις τελευταίες μέρες προέκυψε ένα ζήτημα κοινωνικό αλλά και πολιτικό το περίφημο και αποκαλούμενο ''αντιρατσιστικό νομοσχέδιο'': Θα τιμωρείται η ρατσιστική συμπεριφορά.
Θα το καταθέσει ο αρμόδιος υπουργός ή όχι; θα το υπογράψουν οι συναρμόδιοι υπουργοί ή όχι; θα ψηφιστεί ή όχι;
Κατά τη γνώμη μου το θέμα είναι τεράστιο και υπάρχει κίνδυνος η μισή νεοελληνική κοινωνία να κατηγορεί την άλλη μισή για ρατσιστική συμπεριφορά. Θα γίνω κατανοητός αν αναλύσουμε συνοπτικά την έννοια ρατσισμός.
Το περιεχόμενο της λέξης είναι ευρύτατο. Δεν περιλαμβάνει μόνο τη διαφοροποίηση των ανθρώπων ανάλογα με την εθνικότητά τους, το χρώμα τους, τη θρησκεία τους, αλλά περιλαμβάνει και τη διαφοροποίηση των ανθρώπων μέσα στην ίδια την κοινωνική ομάδα ακόμα και μέσα στην οικογένεια (κοινωνικός ρατσισμός).
Δεν είναι ρατσισμός η διαφορετική αντιμετώπιση των αγοριών από τα κορίτσια μέσα στην οικογένεια;
Δεν είναι ρατσισμός η αντιμετώπιση των τσιγγάνων;
Δεν είναι ρατσισμός η διαφορετική αντιμετώπιση των ανδρών από τις γυναίκες στο χώρο δουλειάς;
Δεν είναι ρατσισμός τα διάφορα στερεότυπα;
Δεν είναι ρατσισμός ότι μόνο οι αριστεροί ανήκουν στις ''δημοκρατικές δυνάμεις'', ενώ οι δεξιοί είναι φασίστες;( ο Μίκης Θεοδωράκης είχε πει '' δεν μπορούμε να αποκαλούμε το 40% του Ελληνικού λαού φασίστες'').
Και πόσα άλλα παραδείγματα θα μπορούσε κάποιος να αναφέρει για να δείξει αυτή την κοινωνική διαφοροποίηση.
   Τι θα γίνει λοιπόν, αν ψηφιστεί το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο;
 Ωραία. Θα διωχθεί ένας χρυσαυγίτης, αν στραφεί ενάντια σ' έναν αλλοδαπό.
Θα διωχθεί όμως ένας επιχειρηματίας, αν αρνηθεί να προσλάβει αλλοδαπό και προτιμήσει μόνο Έλληνα ή και το αντίστροφο;
Θα διωχθει ένας επιχειρηματίας, αν αρνηθεί να  προσλάβει μια γυναίκα ανύπανδρη΄, γιατί ενδεχομένως κάποια στιγμή θα παντρευτεί και θα τεκνοποιήσει;
Θα διωχθεί ένας πολίτης αν χαρακτηρίσει κάποιον κομμουνιστή ή φασίστα;
   Είναι απορίες που στροβιλίζονται στο μυαλό μου και που ενδεχομένως θα γινουν πράξη με την ύπαρξη ενός τέτοιου νομοσχεδίου. Θα περιμένουμε.

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Η διήγηση του γερο- Πλάτανου

               

 Ανείπωτη χαρά με γέμισε η επίσκεψη στις 28 Δεκεμβρίου 2012 των φίλων μου από την Αθήνα, του Μάκη και της Άννας. Με κάθε τρόπο μου έδειχναν την αγάπη τους, μ΄αγκάλιαζαν, με χάϊδευαν, με φωτογράφιζαν  και εγώ με μεγάλη διάθεση τους έλεγα όλα αυτά που είδαν τα μάτια μου στα χίλια περίπου χρόνια της ζωής μου. Είναι τόσα πολλά που ξέχασα ποιος με φύτεψε. Ίσως ο Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος όταν κατέβηκε νικητής στην Αθήνα, πέρασε από το γεμάτο μυστήριο μα και γαλήνη βουνό του Πηλίου και στη Τσαγκαράδα σταμάτησε να ξεκουραστεί.
Πολλές τιμές γνώρισα από τους Κομνηνούς, από την Άννα την Κομνηνή, που συχνά επισκεπτόταν την Τσαγκαράδα για να αναβαπτιστεί στην ηρεμία του Πηλίου και να αφοσιωθεί ήρεμη στην ''Αλεξιάδα'' της.
    Στη σκιά μου κοιμ.ηθηκε και ο μαρμαρωμένος βασιλιάς πορευόμενος για την πόλη για να αναλάβει την προστασία της.
   Γνώρισα και εχθρούς που με σεβάστηκαν και εγώ πρόθυμα τους αγκάλιασα με τη σκιά μου. Γνώρισα και το Σουλεϊμάν με τη Χουρέμ και τόσους άλλους εχθρούς και φίλους, που κάθισαν στη σκιά μου για να δροσιστούν με τη δροσιά του Πηλίου.
   Μα οι μεγάλες μου δόξες ήταν την εποχή την προεπαναστατική. Στη σκιά μου ο Ρήγας ονειρεύτηκε τη Μεγάλη Χάρτα και εμπνεύστηκε το Θούριο, ο Άνθιμος Γαζής σχεδίασε τον τρόπο της πνευματικής αφύπνισης του υπόδουλου γένους.
   Πέρασαν και βασιλείς. Τακτικός επισκέπτης μου ήταν ο βασιλιάς Γεώργιος με όλη την οικόγένεια, τον Κων/νο και του άλλους βασιλόπαιδες. Με χαρά τους δρόσιζα με την σκιά μου και κάθονταν μέρες αγναντεύοντας το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου. Πέρασαν και Γερμανοί κατακτητές. Σ'όλους πρόσφερα ανιδιοτελώς τη σκιά μου και τη δροσιά μου.
   Σ'όλους είχα κάτι να διηγηθώ απ'όλα όσα έχουν δει τα μάτια μου. Δεν κουράστηκα ποτέ να αγκαλιάζω όσους σέβονταν τα 1000 περίπου χρόνια της ζωής μου. Χάρηκα που καθίσατε και μου κάνατε λίγη παρέα και σας εύχομαι καλή επιστροφή. Να ευχηθείτε και εκ μέρους μου καλή χρονιά σε όλους τους ανθρώπους!