''Το ρεμπελιό των ποπολάρων''

         
         Επιτέλους, κάτι νέο γεννιέται στα μονοκoμματικά, αυταρχικά καθεστώτα της Βόρειας Αφρικής και εγγύς Ανατολής.
         Τα γεγονότα στην Τυνησία, στην Αλγερία, στη  Μαυριτανία, Αίγυπτο ( απαγορεύτηκαν οι διαδηλώσεις!!!), στην Ιορδανία δείχνουν το πόσο αποφασισμένοι είναι οι καταπιεσμένοι κάτοικοι. Δεν θα αργήσουν να μπουν στο χορό και οι κάτοικοι της Λιβύης, του Μαρόκου, της Συρίας κλπ.
         Φαίνεται ότι η επαφή με την Ευρώπη και γενικότερα με τον πολιτισμό, ξύπνησαν αυτούς τους μέχρι τώρα καταπιεσμένους και με χαμηλό πνευματικό επίπεδο λαούς. Ασφαλώς η διάθεση ελέγχου και διατήρησης στην εξουσία για πολλά χρόνια των κυβερνήσεών τους, δεν τους επέτρεπαν να ανατπύξουν την ''παιδεία'' των λαών τους. Τους ήθελαν απαίδευτους και ευκολομεταχείριστους. Σ'αυτό βέβαια βοηθά και ο Ισλαμισμός. Δεν έχει παρά να σκεφθεί και να δει κάποιος το επίπεδο καλλιέργειας και τα δικαιώματα  των γυναικών, τις οποίες θέλουν μόνο για να ικανοποιούν τις σεξουαλικές τους ανάγκες.
          Ήρθε όμως, όπως φαίνεται, η ώρα για σημαντικές αλλαγές. Άλλωστε και οι χιλιάδες μετανάστες νόμιμοι και παράνομοι απ' αυτές τις χώρες που έχουν κατακλύσει την Ευρώπη και την Ελλάδα, επιβεβαιώνουν αυτήν την αφύπνιση και διάθεση για μια καλύτερη ζωή. Οι σειρήνες της ευμάρειας, που απολαμβάνουν οι λαοί της Ευρώπης, γίνονται  πόλος έλξης γι αυτούς. Όσοι λοιπόν δεν μπόρεσαν να μεταναστεύσουν άρχισαν να ξυπνούν, να ξεσηκώνονται,  να απαιτούν, να διεκδικούν. Μιλάνε για ψωμί, παιδεία, ελευθερία και αυτοί. Θέλουν εκδημοκρατισμό και καλύτερη ζωή.
          Είναι δικαίωμά τους.
          Είναι, όμως, ώριμοι να δεχτούν ένα δημοκρατικό καθεστώς; Ή θα πέσουν σε δεινά όντες ανεκπαίδευτοι στη δημοκρατία και τελικά θα τους επιβληθεί  κάποιο χειρότερο καθεστώς;