Ευχές για το νέο χρόνο!

 Καλή χρονιά με υγεία, αγάπη, χαμόγελα και  δημιουργικά όνειρα!!!!

Ένα ποίημα αφιερωμένο στην εγγονούλα μου, 5 μηνών σήμερα, που χάρισε το φως και τη χαρά στη ζωή μου!!!!!!!!!!!!!

                                ΣΑΝ  ΤΟ   ΧΕΛΙΔΟΝΙ
   
    Ένα το χελιδόνι
    η άνοιξη ακριβή
    η φωνή του ποιητή
    Ένα το χελιδόνι
    χελιδονάκι  γλυκό
    του παππού και της γιαγιάς η φωνή
    Έφερες την άνοιξη
    κατακαλόκαιρο
    ζουζουνάκι μονάκριβο
    η φωνή της μαμάς και του μπαμπά
    Χαμόγελο μοναδικό
    βλέμμα πονηρό
    η χαρά των πάντων
    Ήρθες μικρό χελιδονάκι
    παιδί της κρίσης
    Ελπίδα και χαρά
    σκόρπισε τη σκέψη
    Ήρθες!
    Σε τι κόσμο δύσκολο!
    Εσύ γλυκό και τρυφερό
    θα μάθεις ν'αγαπάς
    το δίκαιο να φωνάζεις
    θα μάθεις ν' αγωνίζεσαι
    το δίκαιο να βλέπεις
    Μικρό χελιδoνάκι
    μ'ολόλευκες φτερούγες
    θα πετάξεις
    θα νικήσεις
    τη ζωή θα κατακτήσεις.

   
   
  
   

''EΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ''

  Βλέποντας για μια ακόμη φορά τις εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο δεν είναι δυνατό να μη μου δημιουργούνται δυσάρεστες σκέψεις και εντυπώσεις.
  Τι να επισημάνω;;
  Το ότι η αιματοβαμμένη σημαία του Πολυτεχνείου κατακρατείται από μια φοιτητική παράταξη (ΠΑΣΠ) λες και είναι ιδιοκτησία της, και εμφανίζεται, όπως εφέτος, στα μουλωχτά και περικυκλωμένη από τους φοιτητές της ΠΑΣΠ, αντί να είναι φοιτητικό σύμβολο αγώνων και να φυλάσσεται σε περίοπτη θέση στο Πολυτεχνείο;
 Το ότι η λεγόμενη γενιά του Πολυτεχνείου ήταν εκείνη που ουσιαστικά διαχειρίστηκε τα κοινά και εν πολλοίς φέρουν ευθύνη για την τωρινή κατάσταση (Λαλιώτης, Δαμανάκη και τόσοι άλλοι που φιλάρεσκα προβάλλουν την αντιδικτατορική τους δράση);
 Το ότι είναι μια ευκαιρία για εκείνους που με τη δράση τους, με κουκούλες ή χωρίς κουκούλες, εκδηλώνουν την καταστροφική τους μανία καταπατώντας οι ίδιοι το πανεπιστημιακό άσυλο;
  Το ότι αριστερές κα αριστερίστικες οργανώσεις και νεολαίες θέλουν να οικειοποιηθούν και τον αγώνα και το χώρο του Πολυτεχνείου εμποδίζοντας άλλες νεολαίες να συμμετέχουν;
  Τι άλλο να αναφέρει κάποιος;
Θα πρέπει να σταματήσουν κάποτε οι προσπάθειες να φορέσουν οποιοιδήποτε κι αν είναι αυτοί, ''καπέλλο '' στο νόημα του Πολυτεχνείου, γιατί το ίδιο το Πολυτεχνείο δε φορούσε κανένα καπέλλο. Ήταν πλατύ, τόσο γνήσια λαϊκό που δε χωρούσε κάτω από κανένα καπέλλο. Βροντοφώναζε σ'όλο τον κόσμο την ενότητα του Ελληνικού λαού απέναντι στους δικτάτορες.
Όσοι έζησαν το Πολυτεχνείο έναν και μόνο σκοπό είχαν: Να πέσει η Χούντα. Να φύγει ο φασισμός. Να γυρίσει η Ελευθερία και η Δημοκρατία. ''Ψωμί, παιδεία, ελευθερία'' ήταν το κεντρικό του σύνθημα. Αυτό το απλό περιεχόμενο εκείνου του αγώνα ένωσε όλους τους Έλληνες: Κεντρώους, Δεξιούς, Αριστερούς, Σοσιαλιστές, ''Ορθόδοξους'' ή ''Ανανεωτικούς'' Κομμουνιστές.
   Δεν πρέπει να δίνονται εκ των υστέρων ερμηνείες εκείνου του παλλαϊκού ξεσηκωμού, ερμηνείες που να εξυπηρετούν τις σημερινές σκοπιμότητες του καθενός.
  Τότε δεν έστηναν προγράμματα οι ''ελεύθεροι  αγωνιζόμενοι φοιτητές'', δε διάλεγαν αποχρώσεις ανάμεσα στη μια ή την άλλη δημοκρατική πολιτική. Δημοκρατία διεκδικούσαν, απαλλαγή από τη Χούντα επιδίωκαν.
  Αυτό ήταν το Πολυτεχνείο και έτσι θα πρέπει να μείνει. Η οποιαδήποτε παρερμηνεία του ή καπέλλωμά του θα έχει ως αποτέλεσμα τη φυλλορροή του, την εγκατάλειψή του.
(Αλήθεια, πόσοι επίσημοι εμφανίστηκαν εφέτος για να καταθέσουν στεφάνι;)

Μάθημα χωρίς βιβλία;;;;;;;;;;

  Αρχίζει η νέα σχολική χρονιά και πάλι άρχισαν οι φωνές και οι μεμψιμοιρίες για τις ελλείψεις και κυρίως για τα σχολικά βιβλία που εφέτος φαίνεται ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Το πρόβλημα αυτό με έκανε να σκεφθώ ορισμένα πράγματα και να τα μοιραστώ μαζί σας. Ίσως κάποιοι να συμφωνήσουν και πολλοί να διαφωνήσουν. Η εμπειρία μου 35 χρόνια στην εκπαίδευση (καθηγητής φιλόλογος) μου επιτρέπει να γίνω λίγο αιρετικός αλλά και να προτείνω κάτι.

Επί 35 χρόνια έβλεπα, κυρίως τον Ιούνιο, την ''κακοποίηση'' των βιβλίων από τους μαθητές. Γινόμασταν μάρτυρες καψίματός τους, σχισίματός τους, εγκατάλειψής τους στα θρανία, στις σκάλες, στους δρόμους έξω από τα σχολεία. Αλλά και στο διάστημα της χρονιάς  οι περισσότεροι μαθητές τα έσχιζαν (ίσως να έφταιγε και το κακό δέσιμό τους), τα άφηναν σκόπιμα κάτω από τα θρανία (για να μην τα κουβαλάνε), τα έχαναν. Πολλοί καθηγητές έδιναν σημειώσεις, περιλήψεις στους μαθητές (ίσως έφταιγε και το αναχρονιστικό ή κακοδιατυπωμένο περιεχόμενό τους).
   Αρχίζει λοιπόν η σχολική χρονιά χωρίς βιβλία και να τα ''κλάματα'', κυρίως από συνδικαλιστές, τι θα γίνουμε χωρίς βιβλία, πώς θα μάθουν τα παιδιά μας. Χωρίς να πρόσκειμαι στην κυβερνητική παράταξη (για να μην κατηγορηθώ ότι κάνω προπαγάνδα) νομίζω ότι η δωρεάν διανομή των βιβλίων είναι μια από τις μεγαλύτερες σπατάλες. Οι καθηγητές να μη γκρινιάζουν, γιατί γνωρίζουν το πρόβλημα και όλοι μπορούν να δώσουν φωτοτυπίες (αναφέρομαι κυρίως στο Λύκειο). Είναι δυνατόν να μοιράζεται βιβλίο κειμένων Ν.Ελλ.Λογοτεχνίας 400 σελίδων και οι καθηγητές να επιλέγουν 15 κείμενα να διδάξουν; Δεν μπορούν να δώσουν 15 φωτοτυπίες όλο το χρόνο; Και μη μου πει κάποιος ότι ο μαθητής δεν μπορεί   έτσι να διαβάσει και κάποια άλλα κείμενα μέσα από το βιβλίο, το οποίο υφίσταται την κακοποίηση που περιέγραψα στην αρχή και που είναι γνωστή σε όλους.
    Κάποια βιβλία είναι απαραίτητα (π.χ.Γραμματική, Συντακτικό και μερικά άλλα). Τα άλλα μπορούν να περιμένουν και το μάθημα να γίνεται από φωτοτυπίες. Έτσι ίσως και οι μαθητές καταλάβουν καλύτερα την αξία των βιβλίων.
    Και τώρα μια πρόταση για το Υπουργείο Παιδείας.
    Τελείωσα το Λύκειο στη 10ετία του 60. Τα βιβλία όποιος είχε τα αγόραζε, όποιος δεν είχε τα δανειζόταν από τη σχολική βιβλιοθήκη. Στο Λύκειο Αρρένων Αργοστολίου υπήρχε δανειστική βιβλιοθήκη. Οι άποροι μαθητές δανειζόμασταν τα βιβλία και στο τέλος της σχ. χρονιάς τα επιστρέφαμε για να τα δανειστούν οι επόμενοι μαθητές της τάξης.
   Προτείνω στο Υπ. Παιδείας, λόγω της δυσμενούς οικονομικής κατάστασης, να καταργήσει τη χορήγηση βιβλίων (και να μην προβάλλουμε πάλι τη δήθεν δωρεάν παιδεία, όταν γνωρίζουμε πόσα δίνει κάθε οικογένεια σε φροντιστήρια).
Να εφοδιάσει τα σχολεία με όλα τα βιβλία.Όσοι μαθητές θέλουν θα τα δανείζονται και στο τέλος θα τα επιστρέφουν πεντακάθαρα για να τα δανειστούν οι νέοι μαθητές της τάξης, ενώ όσοι θέλουν θα τα αγοράζουν από το εμπόριο. Άλλωστε είναι γνωστό ότι η τιμή των σχολικών βιβλίων είναι πολύ μικρή.
Έτσι ίσως οι μαθητές μάθουν και να εκτιμούν την αξία των βιβλίων και να τα σέβονται αλλά και το κράτος θα έχει οικονομία ενός σημαντικού χρηματικού ποσού που κάτω από άλλες οικονομικές συνθήκες θα μπορούσε να το διαθέσει σε άλλες ανάγκες των σχολείων. Και μη μας κατηγορήσει κάποιος ότι μαθαίναμε και ξέραμε λιγότερα εμείς οι παλαιότεροι επειδή δεν είχαμε ''δωρεάν παδεία''.

''Για την Ελλάδα ρε γαμώτο''

      Του χρόνου  κλείνουν 20 χρόνια από τότε που ένα κορίτσι, η Βούλα Πατουλίδου, άρθρωσε 5 λέξεις που έμειναν στη μνήμη μας και έγιναν σύνθημα στο στόμα πολλών.
      Μέσα σε 5 λέξεις συμπύκνωσε όλες τις προσδοκίες, τις ελπίδες και τους καημούς ενός ολόκληρου λαού.
      Σήμερα, 20 χρόνια μετά, η φράση αυτή είναι επίκαιρη, όσο ποτέ άλλοτε. Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα απαιτεί αφύπνιση και συστράτευση όλων των πολιτών και πολιτικών δυνάμεων. Πρέπει να αρθούν όλοι στο ύψος των περιστάσεων και να αφήσουν τα όποια μικροσυμφέροντα καθορίζουν την πορεία τους. ''Οι καιροί ου  μενετοί'' έλεγαν οι αρχαίοι. Είναι απαράδεκτα αυτά που συμβαίνουν σε κάθε τομέα.
     Κάποιοι άνδρες του Σ.Δ.Ο.Ε. αντί να τιμωρούν τους αισχροκερδούντες και φοροδιαφεύγοντες, συλλαμβάνονται χρηματιζόμενοι. 
     Κάποιοι πολιτικοί, αντί να εφαρμόζουν τα μέτρα που έχουν αποφασισθεί και απαιτούνται, δολιχοδρομούν σκεπτόμενοι το πολιτικό  τους μέλλον και όχι το μέλλον της Ελλάδας. 
     Κάποιοι εργατοπατέρες νομίζουν ότι αυτοί κυβερνούν και όχι η εκλεγείσα κυβέρνηση και θέλουν να επιβάλουν τη δική τους άποψη βάζοντας προσκόμματα στην πολιτική που θέλει να εφαρμόσει η εκλεγείσα κυβέρνηση. Για 30 χρόνια τους έζησα και κατάλαβα ότι το μόνο που τους  ενδιαφέρει δεν είναι το συμφέρον των εργαζομένων ή της Ελλάδας, αλλά η προσωπική τους ''αγωνιστική '' προβολή για να εξασφαλίσουν ένα βουλευτικό έδρανο ή και μια υπουργική καρέκλα.
    Κάποιοι που θέλουν  να αυτοονομάζονται ''αθλητικοί παράγοντες'' βιαιοπραγούν κατά του ελληνικού αθλητισμού ( ποδοσφαίρου, καλαθοσφαίρισης κλπ).
    Κάποιοι ανεγκέφαλοι που θέλουν να ονομάζονται φίλαθλοι προκαλούν όλες αυτές τις αθλιότητες στα γήπεδα, ενώ η πολιτική και αθλητική ηγεσία ή κάνουν τα στραβά μάτια, αν δεν την υποθάλπουν, ή διστάζουν να εφαρμόσουν τους νόμους ή να επιβάλουν αυστηρές ποινές ( διακοπή αγώνων, αφαίρεση βαθμών κλπ).
    Κάποιοι ''υπάλληλοι'' δεν εκτελούν ενσυνειδήτως τα καθήκοντά τους προχωρώντας  σε λευκή απεργία (δουλεύουμε αλλά με τους ρυθμούς που εμείς θέλουμε).
    Κάποιοι ασυνείδητοι ιδιοκτήτες νοικιάζουν τα διαμερίσματά τους με το κεφάλι, εκμεταλλευόμενοι την αθλιότητα των μεταναστών, νομίμων ή παράνομων, αδιαφορώντας για τους άλλους συγκατοικούντες στην πολυκατοικία και κλέβοντας το κράτος αποκρύπτοντας εισοδήματα. (Αλήθεια δεν μπορεί η πολιτεία να θεσπίσει διάταξη ώστε οι διαχειριστές με τη βοήθεια της αστυνομίας να γνωρίζουν ποιοι και πόσοι διαμένουν σε κάθε διαμέρισμα, αν έχουν άδεια παραμονής κλπ;)  
    Κάποιοι ελεύθεροι επαγγελματίες, επιχειρηματίες, επιστήμονες φροντίζουν να διασφαλίζουν τα ''κλεμμένα'' χρήματά τους στο εξωτερικό (αν ήταν νόμιμα και φορολογημένα, γιατί να τα βγάλουν στο εξωτερικό;)
     Κάποιοι αριστεροί, αναρχικοί κλπ., κατηγορούν άλλους για φασισμό αλλά οι ίδιοι συμπεριφέρονται με ακραίο φασιστικό τρόπο. ( Αλήθεια, γιατί συμμετέχουν σε πορείες  με ρόπαλα, σφυριά, μολότοφ; ΄Έτσι δεν συμπεριφέρονταν  και οι φασίστες του  Μουσολίνι;)
      Κάποιοι αστυνομικοί κάνουν κατάχρηση εξουσίας προβαίνοντας σε απάνθρωπες πράξεις ( Γιατί να κτυπούν τον πεσμένο διαδηλωτή  με τέτοια αγριότητα; Δεν μπορούν να τον συλλάβουν και να του φορέσουν χειροπέδες;)
     Κάποιοι κλεπταποδόχοι δέχονται και εξαγοράζουν ό,τι τους προσφέρουν οι κλέπτες, αντί να καταγγέλλουν ειδοποιώντας την αστυνομία για σύλληψη των κλεπτών.
     Είναι μερικές περιπτώσεις που κάνουν επίκαιρη τη φράση της Βούλας (υπάρχουν και πολλές άλλες).
     Δεν πρέπει λοιπόν όλοι να ξεσηκωθούμε, όχι  παίρνοντας τους δρόμους, αλλά κάνοντας αυτό που πρέπει ''για την Ελλάδα ρε γαμώτο'';

Η ''ΥΒΡΙΣ'' ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ

 Στην αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστό και καθοριστικό για τη ζωή των ανθρώπων το τρίπτυχο:
 Ύβρις,  Νέμεσις,  Τίσις
Η Ύβρις ήταν η κάθε αλαζονική συμπεριφορά των ανθρώπων που οδηγούσε στην υπέρβαση του ηθικού, του μέτρου, του νόμιμου.
Η Νέμεσις ήταν έννοια της δικαιοσύνης που αποκαθιστούσε την τάξη,  ήταν η αγανάκτηση και οργή για την ''υβριστική'' συμπεριφορά των ανθρώπων, για την υπεροψία και την αλαζονεία τους.
Η Τίσις ήταν η τιμωρία.
Τις τελευταίες μέρες είμαστε τηλεοπτικοί μάρτυρες των φοβερών γεγονότων στην Ιαπωνία, του σεισμού των 9 ρίχτερ, του δολοφονικού τσουνάμι και των εκρήξεων στους πυρηνικούς αντιδραστήρες. Ο θρήνος αλλά και ο φόβος όχι μόνο στην Ιαπωνία αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο έχει δημιουργήσει ένα κλίμα πανικού. Πυρηνικές χώρες επανεξετάζουν την πυρηνική τους πολιτική. Άλλες ετοιμάζονται και εφοδιάζονται για να αντιμετωπίσουν το ενδεχόμενο ραδιενεργού νέφους.
Όλα αυτά έφεραν στο νου μου το αρχαίο Ελληνικό τρίπτυχο.
Ο άνθρωπος αποδείχθηκε ανίσχυρος μπροστά στην αποδεικνυόμενη μοναδική υπερδύναμη, που είναι η φύση. Ο άνθρωπος ξεπέρασε το μέτρο, ξέχασε ότι είναι άνθρωπος, πίστεψε ότι έγινε υπεράνθρωπος και τελικά κατάντησε να είναι είτε απάνθρωπος, είτε '' ανθρωπάκι'' μπροστά στην παντοδυναμία της φύσης.
Δυστυχώς οι Ιάπωνες δε διδάχθηκαν από το Ναγκασάκι  και τη Χιροσίμα.
Μπροστά στον οικονομικό τους θαύμα μετά το Β' Παγκόσμιο πόλεμο έδειξαν αλαζονική συμπεριφορά, ενώ γνώριζαν ότι είναι η πιο σεισμογενής περιοχή του κόσμου, η χώρα που γεννά τσουνάμι. Και ενώ θα έπρεπε να μην  επιτρέψουν την εγκατάσταση σταθμών παραγωγής πυρηνικής ενέργειας ή τουλάχιστον οι εγκαταστάσεις τους να είναι όσο γίνεται πιο ασφαλείς όχι μόνο από σεισμό αλλά και από τσουνάμι ( τουλάχιστον με την πληροφόρηση που έχουμε), αυτοί έδειξαν αδικαιολόγητη αδιαφορία και υπεροψία,  απέδειξαν πόσο ανίσχυρος είναι ο άνθρωπος μπροστά στη φύση.
   Έτσι με την ''υβριστική'' αυτή συμπεριφορά τους ήρθε η Νέμεσις για να αποκαταστήσει την τάξη και η Τίσις, η τιμωρία.
   Είθε οι επιπτώσεις και για την Ιαπωνία και για τις γειτονικές της χώρες αλλά και
για όλη την ανθρωπότητα να παραμείνουν εδώ, να μην υπάρξει συνέχεια. Και το πάθημα αυτό να γίνει μάθημα και για τους κυβερνώντες και για τους επιστήμονες.

H ΔΕΙΝΗ ΟΙΚΟΝ. ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛ. ΚΡΑΤΟΥΣ

    ''Τα οικονομικά του Ελλ. κράτους οδηγήθηκαν σε καθεστώς Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου. Εκπρόσωποι των Δυνάμεων ανέλαβαν τη διαχείριση βασικών κρατικών εσόδων...... Η διεθνής Επιτροπή (τρόικα;) αντιμετώπισε τις τρέχουσες ανάγκες με ένα μεγάλο δάνειο  (110 δισ ευρώ;) που χορηγήθηκε με την εγγύηση των Δυνάμεων. Στη συνέχεια εκτός από το βασικό της ρόλο, δηλ την εξασφάλιση της αποπληρωμής των δανείων, λειτούργησε επιπρόσθετα και ως τεχνικό συμβουλευτικό σώμα, συμβάλλοντας  γενικότερα στη  βελτίωση των επιδόσεων της Ελλ. οικονομίας.  Τα αποτελέσματα ήταν θετικά και έγιναν ορατά λίγα χρόνια αργότερα......... Η εγγύηση των Δυνάμεων αύξησε την πιστοληπτική ικανότητα του κράτους, ενώ ο έλεγχος απάλλαξε τους δημοσιονομικούς μηχανισμούς  από δυσλειτουργίες του παρελθόντος ( βλ. διαρθρωτικές αλλαγές)................. Λίγα χρόνια αργότερα παρά τα προβλήματα στο εξωτερικό ισοζύγιο πληρωμών..............και παρά το γεγονός ότι η αποπληρωμή των δανείων εξακολουθούσε να απορροφά το 1/3 των εθνικών εσόδων, τα δημόσια οικονομικά  μπορούσαν να χαρακτηριστούν υγιή, οι προϋπολογισμοί ήταν ελαφρώς πλεονασματικοί και οι οικονομικές δυνατότητες του κράτους σαφώς αυξημένες''.
   ''Η δανειακή επιβάρυνση εξανάγκασε το Ελληνικό κράτος να αποδεχθεί τη μέγιστη των ταπεινώσεων, την επιβολή του οικονομικού ελέγχου. Η διεθνής οικονομική επιτροπή ( τρόικα;) που συστάθηκε με υπόδειξη των Δυνάμεων έδρευε στο ελληνικό έδαφος, ενώ ο ρόλος της δε σταματούσε στον έλεγχο και τη διαχείριση των εσόδων του κράτους, αλλά προχωρούσε και στη βαρύνουσα γνωμάτευση..........................για τη σύναψη νέων δανείων και γενικά για όλα σχεδόν τα δημοσιονομικά θέματα. 
      Οι υπερεξουσίες αυτές της δεθνούς οικονομικής επιτροπής (τρόικα) ουσιαστικά αναιρούσε για μεγάλο χρονικό διάστημα τις εξουσίες της ελληνικής κυβέρνησης και του κοινοβουλίου, καθώς οι αποφάσεις του κράτους για σχεδιασμούς οικονομικής ανάπτυξης ελέγχονταν από εξωελλαδικά κέντρα, ερήμην του ελληνικού λαού''.
                                                                            Σ. Τζόκα
Αν νομίζετε ότι τα κείμενα αυτά αναφέρονται στη σύγχρονη πραγματικότητα, κάνετε λάθος. Ό,τι συμβαίνει τώρα, συνέβη και πριν 113 χρόνια. Τα κείμενα αυτά αναφέρονται στην Ελληνική χρεοκοπία του 1893 και το Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο που επιβλήθηκε στην Ελλάδα από τις έξι (6)  δανείστριες χώρες το 1898. Τότε είχαμε εξαμελή επιτροπή, τώρα έχουμε τριμελή (τρόικα).

''Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΞΕΝΟΙ''

   Tις τελευταίες  μέρες ζούμε έντονα μια αντιπαράθεση και μεταξύ των κομμάτων και μεταξύ Ελλάδας και ξένων με αφορμή την παρέμβαση-σύσταση των εκπροσώπων της τρόϊκας για το πώς η Ελλάδα θα μειώσει το χρέος (πώληση δημόσιας περιουσίας αξίας 50 δισ ευρώ).
   Η παρέμβαση των ξένων στα ελληνικά πράγματα δεν είναι κάτι καινούργιο. Ανέκαθεν οι Δυνάμεις έκαναν παρεμβάσεις με σκοπό να διασφαλίσουν ή να προωθήσουν τα συμφέροντά τους και όχι ''αγαθή προαιρέσει''. Δυστυχώς οι Ελληνικές κυβερνήσεις,  αδύναμες ή εξαρτημένες γίνονταν υποχείριο αυτών των παρεμβάσεων.
   Ασφαλώς,  όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα ο κόσμος, κανένας δεν μπορεί να ζήσει μόνος του. Έχει ανάγκη τους ξένους είτε για παροχή βοήθειας οποιουδήποτε είδους,  είτε για εξασφάλιση δανείων. Όμως το να συμπεριφέρεσαι ως υποτελής παρακαλώντας τους ξένους διαφέρει από μια αξιοπρεπή πολιτική.
  Φαίνεται ότι οι πολιτικοί μας αγνοούν  ή δε θέλουν να θυμούνται νουθεσίες παλαιοτέρων. Στην ''Ελληνική Νομαρχία'' του Ανωνύμου του Έλληνος, ο Ανώνυμος, στις παραμονές της Ελληνικής Επανάστασης, το 1805, γράφει:
''Ίσως, ω Έλληνες, προσμένετε να σας δώσει την ελευθερία κανένας από τους αλλογενείς δυνάστας; Ως πότε θα πλανώμεθα τόσον αστοχάστως;  Ποιος ανγοεί ότι ο κύριος στοχασμός των αλλογενών είναι  το να προσπαθήσουν να κάνουν το ίδιο των όφελος με την ζημίαν των άλλων;''
   Ο Ιω. Φιλήμονας ιστοριογράφος και αγωνιστής  του 1821 που είδε, άκουσε και έζησε πολλά και κατάλαβε πού οφείλονται οι κατά καιρούς συμφορές που βρίσκουν το Έθνος γράφει:
''Ευεργετήσατε όταν και όσον δύνασθε τους αλλοεθνείς, αλλά προσέχετε την πολιτικήν αυτών προς ημάς ως τον όφιν, ο οποίος θέλει να σας εκβάλει έξω του παραδείσου για να σας βλέπει πεινώντας και διψώντας και γυμνιτεύοντας και ούτω να χορτάσει η κακία αυτού''. Αλήθεια, πόσο επίκαιρα είναι τα λόγια αυτά του Φιλήμονα σήμερα!!!
   Αλλά και λίγα χρόνια πιο πριν ο μεγάλος Ευρωπαίος ηγέτης, που τόση ανάγκη είχε σήμερα η Ευρώπη από έναν  τέτοιο ηγέτη, ο Καρ. Ντε Γκωλ άφησε μια παρακαταθήκη για τους πολιτικούς: ''Στα κράτη δεν υπάρχουν φιλίες, υπάρχουν συμφέροντα''.
     Τέτοιες γνώμες πρέπει να έχουν σήμερα υπόψη οι πολιτικοί μας και να χαράξουν συναινώντας μια εθνική στρατηγική συνεργαζόμενοι και όχι ''υποκύπτοντες'' στις ξένες δυνάμες.

''Το ρεμπελιό των ποπολάρων''

         
         Επιτέλους, κάτι νέο γεννιέται στα μονοκoμματικά, αυταρχικά καθεστώτα της Βόρειας Αφρικής και εγγύς Ανατολής.
         Τα γεγονότα στην Τυνησία, στην Αλγερία, στη  Μαυριτανία, Αίγυπτο ( απαγορεύτηκαν οι διαδηλώσεις!!!), στην Ιορδανία δείχνουν το πόσο αποφασισμένοι είναι οι καταπιεσμένοι κάτοικοι. Δεν θα αργήσουν να μπουν στο χορό και οι κάτοικοι της Λιβύης, του Μαρόκου, της Συρίας κλπ.
         Φαίνεται ότι η επαφή με την Ευρώπη και γενικότερα με τον πολιτισμό, ξύπνησαν αυτούς τους μέχρι τώρα καταπιεσμένους και με χαμηλό πνευματικό επίπεδο λαούς. Ασφαλώς η διάθεση ελέγχου και διατήρησης στην εξουσία για πολλά χρόνια των κυβερνήσεών τους, δεν τους επέτρεπαν να ανατπύξουν την ''παιδεία'' των λαών τους. Τους ήθελαν απαίδευτους και ευκολομεταχείριστους. Σ'αυτό βέβαια βοηθά και ο Ισλαμισμός. Δεν έχει παρά να σκεφθεί και να δει κάποιος το επίπεδο καλλιέργειας και τα δικαιώματα  των γυναικών, τις οποίες θέλουν μόνο για να ικανοποιούν τις σεξουαλικές τους ανάγκες.
          Ήρθε όμως, όπως φαίνεται, η ώρα για σημαντικές αλλαγές. Άλλωστε και οι χιλιάδες μετανάστες νόμιμοι και παράνομοι απ' αυτές τις χώρες που έχουν κατακλύσει την Ευρώπη και την Ελλάδα, επιβεβαιώνουν αυτήν την αφύπνιση και διάθεση για μια καλύτερη ζωή. Οι σειρήνες της ευμάρειας, που απολαμβάνουν οι λαοί της Ευρώπης, γίνονται  πόλος έλξης γι αυτούς. Όσοι λοιπόν δεν μπόρεσαν να μεταναστεύσουν άρχισαν να ξυπνούν, να ξεσηκώνονται,  να απαιτούν, να διεκδικούν. Μιλάνε για ψωμί, παιδεία, ελευθερία και αυτοί. Θέλουν εκδημοκρατισμό και καλύτερη ζωή.
          Είναι δικαίωμά τους.
          Είναι, όμως, ώριμοι να δεχτούν ένα δημοκρατικό καθεστώς; Ή θα πέσουν σε δεινά όντες ανεκπαίδευτοι στη δημοκρατία και τελικά θα τους επιβληθεί  κάποιο χειρότερο καθεστώς;

ΤO ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΄΄ΕΙΣΒΟΛΗΣ΄΄ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

                 
      Τα τελευταία χρόνια όλοι είμαστε μάρτυρες ενός φαινομένου που ταλανίζει όλα τα ευρωπαϊκά κράτη, ιδίως όμως την Ελλάδα.Αυτό είναι η μετακίνηση-είσοδος στην Ελλάδα και στην Ευρώπη χιλιάδων μεταναστών,νόμιμων ή παράνομων,από την Αφρική,κυρίως όμως από την Ανατολή.
      Το φαινόμενο αυτό δεν είναι πρωτόγνωρο στην ιστορία.Έχει μακραίωνη πορεία,απλά διαφέρει ο τρόπος.Παλιά, στίφη νομάδων μετακινούνταν προς την Ευρώπη αναζητώντας νέους τόπους διαβίωσης.Τότε μπορεί να έφταιγε η αύξηση του πληθυσμού και το φτωχό έδαφος της περιοχής τους.Σήμερα φταίνε και οι πολεμικές συγκρούσεις και η ανασφάλεια των κατοίκων στην Ανατολή.Ενδεχομένως να υπάρχει και κάποιο σχέδιο ισλαμοποίησης της Ευρώπης.
     Ο ελλαδικός χώρος δυστυχώς βρίσκεται σε ένα σημαντικό σταυροδρόμι.Γι' αυτό και δέχθηκε κατ' επανάληψη την πίεση τέτοιων ομάδων. Τα ιστορικά παραδείγματα επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Θα παρακάμψω την ινδοευρωπαϊκή θεωρία για τη μετακίνηση των ευρωπαϊκών φύλων κατά τους προϊστορικούς χρόνους.(Μια ανάλογη βέβαια μετακίνηση αποτελούν και οι Ελληνικοί αποικισμοί κατά τους ιστορικούς χρόνους προς όλα τα παράλια της Μεσογείου, ιδίως προς κάτω Ιταλία-Σικελία ,στη Μ.Ασία,στον Εύξεινο Πόντο,όπου πάνω από 70 αποικίες-πόλεις ελληνικέςείχαν δημιουργηθεί.Θα πει βέβαια κάποιος ότι δεν έχει ομοιότητες με αυτό που γίνεται σήμερα,δεν παύει όμως να είναι μια μετακίνηση).
     Τα ύστερα Ρωμαϊκά χρόνια και τα πρώτα Βυζαντινά ο Ελλαδικός αλλά κι ο Ιταλικός χώρος έγιναν το θέατρο μετακίνησης, καταστροφών, εγκατάστασης πλήθους ''βαρβαρικών'' φύλων από την Ανατολή ή το Βορρά. Ποιος δε γνωρίζει την εισβολή των Ούννων του Αττίλα, των Οστρογότθων, των Βησιγότθων, των Βανδάλων κ.ά. φύλων; Λίγο μετά, τον 7ο  αιώνα έχουμε την κάθοδο στη Βαλκανική των Σλαβικών φύλων. Αργότερα η Μικρά Ασία και η Βαλκανική επρόκειτο να γνωρίσουν ένα νέο φύλο που έρχεται από την κεντρική Ασία, τους Τούρκους, αρχικά τους Σελτζούκους και μετά τους Οθωμανούς. Η παρουσία τους έπαιξε  καταλυτικό ρόλο. Μια αυτοκρατορία διαλύθηκε, η Βυζαντινή και μια νέα δημιουργήθηκε, η Οθωμανική. 
    Η παρουσία τους σήμερα στη Μ. Ασία μέσα στα σύνορα που τους περιόρισε η συνθήκη των Σεβρών το 1920, μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ασφαλώς παίζει κάποιο ρόλο, ( άραγε ποιον;;;) στο πέρασμα όλων αυτών των νέων εισβολέων από τα εδάφη της και την είσοδό τους στην Ελλάδα. Και το αστείο είναι ότι υποκρίνεται πως δεν γνωρίζει τίποτε  και γι αυτό αρνείται την επανεισδοχή τους παραβιάζοντας τη συμφωνία που έχει υπογράψει.
   Ίσως, με αυτές τις μετακινήσεις σήμερα, να εκτελείται κάποιο οργανωμένο σχέδιο σε βάρος της Χριστιανικής Ευρώπης. 

''O ΚΛΕΨΑΣ ΤΟΥ ΚΛΕΨΑΝΤΟΣ''

     
    Το 2010 έφυγε αφήνοντας πίσω μια βαριά σκιά, φτώχεια, δυσαρέσκεια, αγωνία. Τι θα μπορούσε κανείς να περιμένει για το νέο έτος; Ακούμε πολλά λόγια, ελπίδες, αλλά τα πράγματα φαίνεται να είναι δύσκολα.
     Εκείνο πάντως που αναδεικνύεται και προβάλλεται είναι το ''μεγάλο φαγοπότι'' σε βάρος  του δημοσίου, σε βάρος του λαού. Και τελικά σκέφτομαι μήπως οι πιο αθώοι είναι οι πολιτικοί; Ασφαλώς κάποιοι απ' αυτούς έβαλαν το χέρι στο μέλι, πήραν μίζες, είτε για οπλικά συστήματα, είτε για ανάθεση έργων, είτε......είτε......
     Μήπως ο πολύς Πάγκαλος λέει  αλήθειες; Μήπως πράγματι η λαϊκή θυμοσοφία ''φωνάζει ο κλέφτης'' ισχύει απόλυτα; Μήπως εκείνοι που φωνάζουν, είτε ανώνυμοι  πολίτες είναι είτε, κυρίως, δημοσιογράφοι φωνάζουν για να κρύψουν δικά τους ανομήματα;
     Τι βγαίνει συνέχεια στην επιφάνεια;
--Κλέβουν οι γιατροί ( όλοι το ξέρουμε)
--Κλέβουν οι δικηγόροι (δηλώνουν εισόδημα κάτω του αφορολόγητου και έχουν ενοίκια 10 και 15 χιλιάδες ευρώ ετησίως)
--Κλέβουν οι φαρμακέμποροι ( υπερτιμολογήσεις)
--Κλέβουν οι καθηγητές (ιδιαίτερα)
--Κλέβουν οι έμποροι ( αποδείξεις,  μη απόδοση Φ.Π.Α)
--Κλέβουν οι ελεύθεροι Επαγγελματίες ( ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί κλπ)
--Κλέβουν οι βενζινοπώλες
--Κλέβουν.........κλέβουν.............
Τελικά πώς θα προστατευτούμε από τους κλέφτες;
     Μήπως χρειάζεται μια πραγματική αλλαγή, ''επανάσταση'' για να βγούμε τελικά από το τέλμα;
     Μ' αυτά τα λόγια του νου και της καρδιάς αφήνω κι εγώ πίσω το 2010 και υποδέχομαι με ελπίδα και .............ανείπωτη χαρά το 2011.
           Καλή χρονιά σε όλους!